Glowsun & Wolf Of Collision (Cahier - 01.02.2013)
Soms is één randopmerking voldoende om een concert om zeep te helpen. Zo werd het concert van support Wulf Of Collision - een nochtans best verdienstelijke en hard aan de weg timmerende band uit Hoogstraten en omstreken - vakkundig de nek omgewrongen door de opmerking dat er soms in hun rangen een tikje teveel geroffeld en gepingeld wordt. Voor je 't weet, begin je er op te letten. En alras was er geen ontkomen meer aan : de ene overmatig gelardeerde drumpartij na de andere ging hand in hand met schier talloze gitaarsolo's. Dat leidde onvermijdelijk tot muzikale struikelpartijen. Schrijven is schrappen, jongens. En dat geldt bij uitbreiding ook voor musiceren.
De Franse stonerrock-band Glowsun toverde ook al snel een glimlach op ons gelaat. Nu mijn eigen kruin met de jaren qua begroeiing ook een tikje dunner wordt, heb ik des te meer bewondering voor mensen van mijn generatie die hardnekkig blijven volhouden aan hun lange haren uit de jeugd, ook al wordt deze coupe niet meer voorzien van het nodige struikgewas. De zogenaamde paterskruin, maar dan met lange haren. Zo'n kruin viel ook bij de bassist van Glowsun te ontwaren. Echte DIY-mannen, die hun hele hebben en houden in een kleine personenwagen gepropt hadden en daarmee uit Noord-Frankrijk kwamen afgezakt. Inclusief een psychedelische lichtshow die - helaas voor onze Franse vrienden - deels verloren ging wegens grotendeels geprojecteerd op de kale knikker van een über-enthousiaste West-Vlaamse fan. Diezelfde fan was de kers op de taart. Hij muilde zijn vriendin dat het geen naam had en waande zich de hele avond enkele decennia jonger. Hoe terug in West-Vlaanderen te geraken, was duidelijk een zorg voor later. En toen later op de avond ook nog ene Tibor plotsklaps in de kroeg verscheen, was de surrealistische cirkel van de avond helemaal rond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten