Doom

Als ik me al eens aan een videogame waag, zijn dat uitsluitend simpele shoot 'em up-games, zoals Quake, Duke Nukem of Doom, waarbij je zoveel mogelijk tegenstanders moet neermaaien. Geen tactisch gezeik, gewoon knallen. Gezien de omzetcijfers van videogames thans wereldwijd ruimschoots de omzetcijfers van cinema overstijgen, kan het dan ook niet anders of games worden meer en meer een bron van inspiratie voor films (i.p.v. andersom). Nu is er dus 'Doom', gebaseerd op het gelijknamige videospel. Zeer vakkundig in beeld gebracht door Andrzej Bartkowiak. Als regisseur is hij redelijk nieuw in het vak (enkel Romeo must die is van hem bekend), maar als cinematographer heeft hij al mooie staaltjes op zijn palmares staan (Falling down, Dante's peak, the devil's advocate om er maar enkele te noemen). De plot van Doom is uiteraard bijzaak : in een archeologisch onderzoekscentrum op Mars loopt één en ander mis en een team elitesoldaten moet er grote kuis gaan houden. Ter plaatse blijkt dat er wat gerotzooid is geweest met genetische experimenten, met de nodige monstermutaties tot gevolg. En dan kan het knallen beginnen. Van acteerprestaties is er nauwelijks sprake. Maar wat wil je met acteurs als The Rock, die hier exact dezelfde gelaatsexpressie brengt als in The mummy returns en The scorpion king ? Natuurlijk is deze film zwaar schatplichtig aan Alien, maar welke scifi-monsterfilm is dat niet ? Hoogst origineel en ronduit indrukwekkend is de sequentie op het einde van de film, waarin je de held volgt door zijn eigen ogen (het typische screen als je een schoot 'em up aan het spelen bent). Ben je in de stemming voor een lekker hersendode pulpfilm met de nodige hoeveelheden bloed, geweld en gore, dan is deze horrorthriller het aangewezen recept. Vergeet dan ook zeker niet naar de zeer mooie eindgeneriek te kijken. Ik heb van Doom veel meer genoten dan van Alien vs. predator, maar dat kan ook met mijn zwaar filmprogramma van de laatste weken te maken hebben. Bespaar je je liever de moeite, klik dan alleszins even naar de website van Doom, want die is op zich wel de moeite waard.