Grinderman (AB - 17.10.2010)

Toen Nick Cave in 2005 uitgebreid aan het toeren was met zijn trouwe Bad Seeds-bende, begon hij zowaar op zijn gitaar te componeren i.p.v. op de piano. Het zaadje voor Grinderman was geplant. Dit project leverde ondertussen twee albums op vol zompige en explosieve bluesrock, die uitdrukkelijk refereert naar de vroege dagen van Cave in The Birthday Party. Een uitverkochte AB keek met open mond naar een charismatisch rockbeest.

Ik denk niet dat Cave veel overtuigingskracht nodig heeft gehad om Seeds-veteraren Warren Ellis, Maryn Casey en Jim Sclavunos achter zijn project te scharen. Een paar pinten in de Australische outback, ettelijke vette riffs ter demonstratie en lekker vuilbekkende, van alle pathetiek ontdane lyrics : count us in, Cave ! Alle woorden van lof overigens voor deze begeleidingsband. Bassist Casey en drummer Sclavunos vormen een gedroomde ritmesectie die de moerassige blues zonder genade blijven voortstuwen. En vage prei Ellis - die met zijn warrige haar- en baardgroei bij mij vooral associaties opwierp aan Catweazle - zorgde met gitaar en viool voor de nodige distortie.

Voeg daar dan nog een frontman als Nick Cave aan toe. Het is bijna onmogelijk geworden om hem nog in kleinere concertzalen aan het werk te zien, want met zijn Bad Seeds doet hij quasi alleen nog maar grote festivals aan. Maar als je hem zo bezig ziet in een relatief kleine zaal, dan valt pas op wat voor een waanzinnig goede performer hij eigenlijk nog altijd is. Vrouwen staarden hem vanaf de balkons begeesterd aan. Niemand is veilig voor het charisma van Cave. Verwacht van hem niet dat hij braafjes de lyrics debiteert. Hij spuwt ze in de microfoon, hij acteert en doorleeft ze. Voortdurend struint hij heen en weer over het podium en zoekt hij oogcontact met de eerste rijen van het publiek. Zo zagen we bijvoorbeeld een heerlijk staaltje acteerwerk in 'Kitchenette' , waarbij de AB voor even effectief werd omgetoverd tot een keukentje waarin een geile Cave een huisvrouwtje van haar saaie man wegkaapt. Cave droeg het nummer trouwens op aan "the girl with the nose", nadat hij in het voorafgaande Honey bee (weer zo'n van het vet druipende rock-brok) iets té enthousiast interageerde met de voorste rijen. En als je niet beter wist, zou je nog bijna gaan geloven dat zelfs Cave wel eens last kan hebben van de No Pussy Blues.

Dik anderhalf uur rauwe en bitsige bluesrock werd in gulle porties uitgegoten over het hongerige publiek. Luid en compromisloos, smerig en stinkend. Het oude afvoerputje van The Birthday Party terug opengelegd en de heerlijke walmen vertaald naar drie decennia later. Slechts enkele rustpunten (het bijna romantisch gearrangeerde Palaces of Montezuma, dat werd opgedragen aan ene Muriel, en het akoestische What I know). Ook in de bisronde nog een paar adempauzes met Go tell the women (volgens Cave het eerste nummer dat hij ooit op gitaar schreef) en met Man on the moon, wellicht het nummer dat het nauwst aanleunt bij zijn meer dramatische werk met The Bad Seeds. Voor de rest een zwetende en fulminerende Cave als een geschifte priester op zijn kansel, een dolgedraaide Ellis, en een dozijn nummers vol wrange en uitgesponnen bluesrock-erupties.

Get it on mocht op een warm herkenningsapplaus rekenen en met Heathen Child verbaasde Cave er zich over dat hij ermee zowaar een hit scoorde in België ("Fuck !"). En wat dan te denken van de geweldige - bijna 9 minuten durende - versie van afsluiter 'Grinderman' ? Ach, dompel je eens een tijdje onder in de twee albums van Grinderman en beeld je in dat je van de meeste nummers een scherpe en doorleefde live-versie te zien krijgt, met Cave in de fleur van zijn leven en tot aan zijn ellebogen in zijn eigen drekkerige roots. Eén van de betere rockconcerten van het jaar.



Setlist :

1. Mickey Mouse and the Goodbye man
2. Worm Tamer
3. Get it on
4. Heathen Child
5. Palaces of Montezuma
6. Evil
7. When my baby comes
8. What I know
9. Honey bee
10. Kitchenette
11. No pussy blues
12. Bellringer blues
-----
13. When my love comes down
14. Go tell the women
15. Man on the moon
16. Love bomb
17. Grinderman