Statsjka

Sergei Eisenstein draaide in 1925 zijn eerste meesterwerk 'Statsjka'. Een arbeider in een fabriek in het tsaristische Rusland wordt ten onrechte beschuldigd van diefstal en pleegt uit wanhoop zelfmoord. Uit protest gaan zijn werkmakkers in staking. De corpulente patroons roepen de hulp van de politie in en de staking wordt op bloedige wijze neergeslagen. De film is gefundenes fressen voor iedereen die ietwat op de hoogte is van Eisensteins montage-technieken. Eisenstein vertrekt van een dialectische montage van attracties, die erop gericht is om de toeschouwer door precies uitgekiende editing op tijd en stond een emotionele shock toe te brengen. Ik zag deze film gisteren in het filmmuseum in Antwerpen waar door een communicatiestoornis de pianobegeleider van dienst niet kwam opdagen. Ik was derhalve gedwongen om gans de film uit te zitten in de volledig stomme versie zonder enig geluid. Een zeer bizarre ervaring, maar het had wel als voordeel dat de kijker volledig gefocust diende te zijn op het beeld, en zo des te beter het genie van Eisenstein kon ervaren. En dan te denken dat Eisenstein slechts 27 jaar oud was toen hij deze film draaide. Het web krioelt van de Eisenstein-analyses, maar wie er meer over wil weten leest natuurlijk best de essays van Eisenstein zelf (bijvoorbeeld in "The Eisenstein reader" van Richard Taylor).