Aelita

Bizarre scifi-film avant-la-lettre, in 1924 in de USSR gedraaid door Yakov Protazanov.

Ingenieur Los wordt verblind door jaloezie wanneer hij zijn vrouw ervan verdenkt aan te pappen met een sjacheraar. Hij vlucht weg in een droomwereld. In zijn dromen vermoordt hij zijn vrouw en ontsnapt hij in een zelfgebouwde raket naar de planeet Mars, vergezeld door een soldaat. Hij wordt er verliefd op de koningin van Mars (Aelita) en ontketent er en passant ook nog een proletarische revolutie door de martiaanse arbeiders te bevrijden van het juk van de heersende klasse ...

Klinkt als een waanzinnige plot en is ook een hoogst eigenaardige film. Jammer genoeg rammelt de plot langs alle kanten (het is meestal compleet onduidelijk wanneer je naar een droomscène of naar een 'echte' scène aan het kijken bent), en ook de editing laat veel te wensen over (zo is de soldaat/astronaut in een bepaalde scène aan het knokken in een fabriek, duikt hij in de volgende scène op in het koninklijk paleis met een rookbom, en is hij in de daaropvolgende scène weer aan het knokken in de fabriek). Helemaal te gek is de mysterieuze radioboodschap waarmee de film begint (radiostations overal ter wereld ontvangen een bizarre boodschap). Met dit gegeven wordt voor de rest van de film niks gedaan, totdat op het einde van de film blijkt dat de mysterieuze boodschap in feite een merk van autobanden is !! Voeg daar nog de zeer archaïsche ondertiteling aan toe, en je hebt een film waar je vol verbazing naar zit te kijken.

Wel vermeldenswaardig zijn de zeer futuristische decors en kostuums, die gerust baanbrekend genoemd kunnen worden in het scifi-genre (en die o.a. voor Metropolis van Fritz Lang een bron van inspiratie vormden). Ook een bijzondere pluim voor de begeleidende muziek, die speciaal voor de gelegenheid geschreven werd door Walter Baeken en uitgevoerd werd door het Scora Quartet. Leuke voetnoot : de film was destijds mateloos populair in de USSR en honderden baby's die toen ter wereld kwamen, werden 'Aelita' genoemd !