Sonatine

Takeshi Kitano is een fenomeen in Japan. Eerst werd hij razend populair als lid van het komisch duo 'the two beats' (vandaar zijn bijnaam 'Beat'). En sedert 1989 is hij ook een gevierd regisseur. Kitano schreef, monteerde en regisseerde Sonatine in 1993 en nam ook de hoofdrol op zich. Het is een a-typische, haast poëtische yakuza-film. Kitano speelt (met zijn typische granieten gelaatsuitdrukking) de rol van Murakawa, een yakuza met redelijk veel succes. Zijn succes steekt de ganstertop de ogen uit en daarom wordt hij naar het eiland Okinawa gestuurd met als voorwendsel een lokale bende-oorlog op te lossen. In feite wil men echter afrekenen met Murakawa. Hij overleeft de opgezette val en trekt zich met enkele getrouwen terug in een verlaten strandhuis, waar men de verveling tracht te verdrijven met allerlei infantiele spelletjes. Bij momenten is de film zeer gewelddadig, maar de hoofdmoot van de film bestaat toch uit de episode op het strand, die bol staat van de lyriek en van kinderlijk geluk. In die zin doet de film zeer denken aan Shanghai Triad van Zhang Yimou (waarin een gansterbaas en zijn liefje zich na een bloedige gangwar terugtrekken op een verlaten eiland). Sonatine is een absolute aanrader van de hand van een supertalent. Kitano is immers niet alleen regisseur, maar ook romanschrijver, schilder en columnist. Quentin Tarantino ontdekte later ook deze filmparel en stond in voor de distributie van Sonatine in de USA.