Schussangst

Regie : Dito Tsintsadze (2003)

Lukas is een verlegen dienstweigeraar die zijn dienstplicht vervult door maaltijden rond te brengen bij eenzamen en oude mensen. In zijn omzwervingen ontmoet hij een pleiade aan merkwaardige mensen : een vriendelijke prostituée op leeftijd, een voormalig nazi-scherpschutter, een man met een ongezonde fetisj voor Noord-Korea, een man die graag een dode imiteert door 's nachts in rivieren rond te dobberen, een Albanese wapenhandelaar met een passie voor Thomas Mann en Goethe ...

En dan is er Isabella, de mysterieuze en mooie jongevrouw die tijdens een tramrit een briefje met de woorden "hilfe mir" in de schoot van Lukas werpt. Gaandeweg wordt duidelijk waarom het meisje hulp nodig heeft : ze heeft een ongezonde relatie met haar stiefvader. Lukas geraakt geobsedeerd door Isabella en beschouwt haar stiefvader als hinderpaal voor zijn eigen geluk. De oplossing : de stiefvader uit de weg ruimen ...

Het thriller-aspect speelt in Schussangst slechts een marginale rol. Het is in de eerste plaats een film over gebrek aan communicatie, over angst tot verbintenissen, over hoe angst een monster kan zijn dat eenvoudig geluk in de weg staat. De Georgische regisseur brengt één en ander gortdroog in beeld - een beetje à la Hal Hartley - en heeft hiermee diverse prijzen in de wacht gesleept. Er wordt bewust voor gekozen om veel vragen open te laten en sommige scènes eindigen nog voor ze goed en wel begonnen zijn. Het is voor de kijker veelal giswerk naar de motivatie van de protagonisten. Het slotshot (en tevens slotschot) laat de kijker beduusd achter. Het zou de kwaliteit van de film echter ten goede zijn gekomen indien fullblooded gekozen was voor het aspect 'sociaal drama' en indien men het thrilleraspect terzijde had gelaten. Dit ambigue karakter van Schussangst doet de film een beetje bewixt & between dobberen als de dode man in het water. Desalniettemin een interessant werkstuk.

Schussangst