Drie animatiefilms

Ice Age : animatiefilm van Blue Sky Studios uit 2002 in een regie van Chris Wedge. Tijdens de IJstijd trachten Manfred de mammoet, Sid de luiaard en Diego de sabeltandtijger een verloren mensenkind terug te brengen naar diens soortgenoten. Maar de tocht is niet zonder gevaren. En valt Diego wel te vertrouwen ?

Op aanraden van Kris was ik mijn animatie-drieluik begonnen met deze film omdat hij niet het niveau van de andere twee zou halen. En in retrospect moet ik hem hierin gelijk geven. Het is natuurlijk allemaal best leuk gedaan en entertainend, maar het verhaaltje is nogal aan de kleffe kant. En hadden we in Shrek al niet eerder een irritante babbelkous als sidekick opgevoerd gezien ? Bovendien voegt de running gag met de stuntelende eekhoorn niets toe aan het geheel. Leuk zonder meer.



Dan viel er heel wat meer plezier te rapen met Monsters, Inc. van de befaamde Pixar-studio's, een film uit 2001 in een regie van het trio Docter, Silverman & Unkrich. De monsterwereld draait op energie die de monsters kunnen aftappen uit het gegil van kinderen uit de mensenwereld. Daarom worden er in een grote fabriek dagelijks monsters naar de mensenwereld gestuurd om kinderen te doen schrikken. Kampioen van de angstaanjagers is de goedhartige Sulley die bijgestaan wordt door zijn babbelzieke vriend Mike. Wanneer op een dag een mensenkind binnendringt in Monstropolis, breekt er paniek uit. Sulley & Mike sluiten vriendschap met het kind en trachten het terug naar de mensenwereld te krijgen. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan ...

Vanaf het allereerste moment heb ik enorm genoten van deze fantasierijke en vlotte animatiefilm. Hoewel het thema nauw aanleunt bij Ice Age (beesten/monsters moeten een mensenkind terug thuis zien te krijgen), is Monsters Inc. veel beter uitgewerkt. De humor, de vaart, de acteurs die de stemmen inspreken (John Goodman als Sulley en Billy Cristal als Mike), ... : het zit allemaal zeer snor. Prachtig entertainment.



Van de computergegenereerde animatie van de twee eerder genoemde films naar de ambachtelijke stop motion-techniek met Nightmare before Christmas, uitgebracht in 1993 en geregisseerd door Henry Selick. Het verhaal is grofweg gebaseerd op een gedicht van Tim Burton, dat je hier kunt lezen. Burton was overigens ook co-producer. De film werd uiteindelijk uitgebracht door Touchstone Pictures, een afdeling van de Walt Disney Studios (die trouwens zeer recent een nieuwe 3D-versie in de zalen heeft gelanceerd).

Jack Skellington is koning van Halloweentown en is de Halloween-routine beu. Op een dag ontdekt hij Christmas Town en vat hij het idee op om ook van Kerstmis een nieuw soort Halloween te maken. Hij ontvoert de kerstman en brengt zelf griezelige pakjes rond. Jack beseft te laat dat hij het Kerstfeest voor veel mensen heeft vergald en tracht om zijn fout nog recht te zetten ...

Het resultaat van twee jaren zwoegen heeft zijn vruchten afgeworpen : de film is zoveel meer dan een klef kerstverhaaltje, maar is poëzie op pellicule. Grote delen van de dialogen worden gezongen (de muziek is van Danny Elfman, die ook de gezongen dialogen van Jack Skellington voor zijn rekening nam). Een pareltje dat zeker verdient om meer dan eens bekeken te worden. Alle mogelijke info (lyrics, caps, audio, ...) vind je op Halloweentown, een zeer uitgebreide fansite.