Myth (Warande - 27.11.2007)

In een productie van het Toneelhuis werd een nieuwe creatie van Sidi Larbi Cherkaoui op de planken gebracht. Deze choreograaf werd in 1976 in Antwerpen geboren als zoon van een Vlaamse moeder en een Marokkaanse vader. Na zijn studies aan de dansschool van Anne Teresa De Keersmaeker komt hij terecht in de stal van Les Ballets C. de la B., waarmee hij verscheidene producties tot stand brengt (waarvan ik Foi en Tempus Fugit zag). Tevens leidt hij in 2002 een workshop met de mentaal gehandicapte acteurs van Theater Stap. Stap-acteur Marc Wagemans zal vanaf dan een regelmatig weerkerend gezicht zijn in de creaties van Cherkaoui.

Zo ook in Myth, een twee uren durende meditatie in vier bedrijven over de confrontatie van de mens met zijn schaduwzijde en over zijn zoektocht naar verlossing. Voor de muzikale ondersteuning werd live gezorgd door de middeleeuwse muziek en gezangen van het Italiaanse Ensemble Micrologus.

De setting is die van een grote bibliotheek, waarin een aantal mensen opgesloten lijken te zitten. Dan komen uit hoeken en kieren en gaten verschillende figuren gekropen, allen in het zwart gekleed. Aanvankelijk gedragen deze figuren zich bijna letterlijk als schaduwen van de mensen in de bibliotheek. Maar naarmate de productie vordert, ontwikkelen deze schaduwen zich meer en meer tot zelfbewuste wezens (van grommende honden tot acrobatische lappenpoppen).

De 'schaduwen' fungeren als katalysatoren voor de mensen in de bibliotheek en houden hen een spiegel voor. Er is een neurotische jongedame, een wat rijpere dame met dubieus verleden (getuige waarvan de windels rond haar polsen), een travestiet, een militair en een verlegen meisje. Ze spreken allemaal verschillende talen en zitten opgesloten in hun eigen mentale labyrinth. Maar er is verlossing op komst ...

Cherkaoui neemt zeer veel hooi op de vork in deze productie en wil misschien wel een tikje teveel. De kijker wordt geconfronteerd met een onduidelijk scenario vol pompeuze mystiek, met komisch bedoelde dialogen (bijv. de scheldtirade van de travestiet), met acrobatische buitelingen, met martial arts, met magie uit The Wizard of Oz, ... Dit levert soms geweldige momenten op (zoals wanneer de zeer flexibele Ulrika Kinn Svensson in de clinch gaat met haar eigen schaduw), maar roept soms ook teveel echo's op uit vorige producties van Cherkaoui. Een zeer ambitieus project dus, maar trop is teveel. Een zeer interessante thematiek (welke mens is immers niet op zoek naar verlossing ?), gecombineerd met prachtige muziek, maar door een lappendeken aan stijlen en expressies van haar initiële kracht ontdaan.