Nathalie ...

Regie : Anne Fontaine (2003)

Een welstellend koppel in Parijs maakt een relatiecrisis door wanneer echtgenote Catherine, een gynaecologe, een berichtje van een vreemde vrouw ontdekt op de voicemail van haar echtgenoot/zakenman Bernard. Hoewel Bernard de losse scharrel opbiecht, wil Catherine de mate van ontrouw van haar echtgenoot nader kennen. Ze doet daarom beroep op de prostituée Nathalie en huurt haar in om Bernard te verleiden en om regelmatig verslag te doen - tot in het kleinste detail - van het resultaat van haar verleidingspogingen. Nathalie kwijt zich perfect van haar taak en vertelt alle details van haar relatie met Bernard. Er ontstaat een perverse vriendschapsband tussen Nathalie en Catherine maar wie vertelt eigenlijk nog de waarheid ? Wanneer de verrassende waarheid uiteindelijk aan het licht komt, zal dit een weerslag hebben op de levens van de drie betrokkenen ...

Regisseuse Fontaine laat drie grote kanonnen uit de Franse cinema opdraven voor deze relatie-praatfilm. Gerard Depardieu speelt een opvallend ingetogen rol als zakenman Bernard. De ravissante Emmanuelle Béart kruipt in de huid van prostituée Nathalie. Maar het is vooral de absolute klassevrouw Fanny Ardant die met de pluimen gaat lopen door haar vertolking van de bedrogen echtgenote Catherine.

Ik gaf al aan dat deze film een praatfilm is. Hoewel de plot ertoe uitnodigt, wordt er geen enkele seksscène getoond maar enkel nogal grafisch beschreven (waardoor de film zeker niet geschikt is voor de allerjongsten). De uiteindelijke plotwending is redelijk voorspelbaar en de film is een tikje te lang om de nogal schrale inhoud boeiend te laten blijven. Hoewel Fontaine een droomcast tot haar beschikking had, kon ik me niet van de indruk ontdoen dat Nathalie... een gemiste kans is. Ik was er dan ook niet rouwig om toen de eindcredits over het scherm rolden.

Met deze trailer heb je 't ongeveer wel helemaal gezien :