dEUS (Mezz - 06.04.2008)

Volgens sommigen is zelfs Antwerpen niet groot genoeg om het ego van Tom Barman in te dammen, terwijl voor de echte dEUS-adepten een nieuwe plaat van hun geliefde band van groter belang is dan een nieuw evangelie. Over enkele dagen is het immers zover : dan verschijnt het nieuwe en vijfde studioalbum (Vantage Point) van de belangrijkste rockband uit België. Ook al erger je je een bult aan de zelfingenomen air die Barman regelmatig tentoon spreidt, het valt niet te ontkennen dat de band niet alleen een hele trits prachtsongs heeft geschreven, maar bovendien van niet te onderschatten invloed is gebleken op de hele Belgische muziekscene.

Het is niet de eerste keer dat dEUS de Mezz in Breda uitkiest voor een exclusieve try-out. Dat deed de band eerder al tot tweemaal toe in 2004. Eerst tijdens de hete zomer van dat jaar ter voorbereiding van een Europese tournee (Barman draaide in de ovenhete Mezz toen van zijn stokje), en later dat jaar nog een keertje om een aantal nieuwe nummers van het toen nog niet verschenen album Pocket Revolution uit te proberen. Over de weerkerende keuze van dEUS voor de Mezz had Barman het volgende te vertellen in een Nederlands dagblad : "Omdat het een prima zaal is. De infrastructuur is er uitstekend, evenals de gastvrijheid. Het is voor ons gewoon de perfecte plek om het geluid en het licht voor onze tournee te testen. Ik weet nog goed dat we er in de zomer van 2004 speelden. Toen ben ik daar bijna doodgevallen op het podium, zo heet was het toen. We noemen de Mezz binnen de band altijd De Mossel. Om de vorm die het heeft."

Het was aan allerlei kleine dingetjes te merken dat dit concert wel degelijk een try-out was. Bij de aanvang van het concert was Barman duidelijk zeer gespannen. Hoewel hij gaandeweg meer relaxed overkwam, bleef hij problemen ondervinden met het juist gestemd krijgen van zijn Fender. Dit had tot gevolg dat hij Roses zowaar met een Gibson diende in te zetten, wat een zwaardere sound met zich meebracht en wat Roses (sowieso al niet mijn favoriet) tot misschien wel het zwakste nummer van de show maakte. Ook toetsenist/violist/sample-tiest Klaas Janzoons was niet altijd bij de les en kwam af en toe een paar armen te kort omdat de nieuwe nummers nog niet goed in zijn vezels zaten. Zo startte hij pardoes de sample van Sun Ra, terwijl de rest van de band de openingssample van Fell of the floor man verwachtte.

Maar geen nood. Het was per slot van rekening 'maar' een try-out, dus werd de setlist gewoonweg een beetje door elkaar gehusseld en werd Fell of the floor man naar de bisronde verwezen. Ik vond dat het concert trouwens een extra charme kreeg nét omdat het een try-out was. De vele oogcontacten tussen de bandleden om de songs zo goed mogelijk te brengen, de kleine schoonheidsfoutjes, het privilege om een stel gloednieuwe nummers als allereerste live te kunnen beluisteren : het was work-in-progress, als ware men getuige van het slijpen van een diamant.

Maar omdat de band nu toch al een aantal jaren in dezelfde bezetting speelt en op een uitstekende live-reputatie kan buigen, kon zelfs deze allereerste (en enige !) try-out als een uitstekend concert omschreven worden. Niet in het minst omdat de band kan rekenen op een uitstekende ritmesectie. Het viel me eigenlijk nu pas voor het eerst op dat Alan Gevaert een zeer goede bassist is. Vooral in de nieuwe nummers viel ook de vocale bijdrage van drummer Stephan Misseghers op. En dan is er natuurlijk Mauro Pawlowski. In een zwart pak gehuld én met volle baard is hij zonder enige twijfel de coolste rockgod van Vlaanderen en omstreken. Zijn zeldzame vocale bijdragen zijn scherp en snerpend, net zoals zijn gitaarspel. Mauro is even charismatisch als enigmatisch, een soortement verlegen demon.

En de muziek ? Alle nummers van het nieuwe Vantage point werden op het publiek losgelaten en ik kan daarbij nauwelijks een minpunt aanduiden. De collectieve bandsamenzang op de schitterende single The architect werkte perfect en Popular culture is een instant classic, geboren om op een podium gebracht te worden. Lies Lorquet van Mintzkov mocht vocale assistentie verlenen op Eternal woman.

Ook al sloegen de eerste drie nummers van het concert (drie Vantage point-songs) goed aan bij het publiek, het was toch was bij Instant street dat de vlam echt in de pan sloeg. Naarmate Instant street naar een climax groeide, liet het publiek zich gewillig meevoeren naar een muzikaal orgasme. De rillingen liepen over mijn lijf, ondanks de hoge temperaturen. En die rillingen zouden tijdens de fantastische bisronde nog eens langskomen.

Na een concert van anderhalf uur en een geweldige bisronde van nog eens een half uur hadden de 650 bezoekers (wat de maximumcapaciteit van de Mezz is) een zeer goed concert meegemaakt. Nu de schoonheidsfoutjes weggepoetst zijn en de nieuwe nummers voor het eerst losgelaten zijn op een live-publiek, twijfel ik er niet aan dat dEUS tijdens de vijftien concerten van hun komende clubtournee weer een paar prachtprestaties zal neerzetten. Hoezee voor het ego van Barman !


Setlist :
1 = uit Pocket revolution (2005)
2 = uit Vantage point (2008)
3 = uit The ideal crash (1999)
4 = uit In a bar, under the sea (1996)
geen songs uit Worst case Scenario (1994)

When she comes down (2)
Oh your god (2)
Favourite game (2)
Instant street (3)
Eternal woman (2)
Slow (2)
The architect (2)
Sun Ra (1)
Smokers reflect (2)
Nothing really ends (1)
Bad timing (1)
Is a robot (2)
Pocket revolution (1)
Roses (4)
-------
The vanishing of Maria Schneider (2)
What we talk about (when we talk about love) (1)
Fell off the floor, man (4)
Theme from turnpike (4)
Popular culture (2)