Snelfilm 2

Wederom in een razende rotvaart een turbo-blik op een aantal films die de voorbije weken mijn netvlies hebben gestreeld (of geteisterd).





9 SONGS (Regie/scenario : Michael Winterbottom - 2004)

Lisa en Matt ontmoeten elkaar tijdens een rockconcert in de Brixton Academy. Al snel ontstaat er tussen het koppel een spetterende seksuele relatie. De film is niet meer dan een afwisseling van seksscènes met opnames van concerten van goed volk zoals Franz Ferdinand, Black Rebel Motorcycle Club, The Von Bondies, Elbow en Primal Scream. Uitstekende rock en dampende seks : de gouden formule voor een prachtige film ? Helaas. Much ado about nothing want de seksueel zéér expliciete scènes (bijwijlen puur pornografisch) kunnen niet verhullen dat de film inhoudelijk een zeer mager beestje is. Een onevenwichtig tussendoortje van de nochtans uitzonderlijk getalenteerde Winterbottom.





ABOUT SCHMIDT (Regie/scenario : Alexander Payne - 2002)

Wanneer Warren Schmidt op pensioen wordt gesteld en korte tijd later zijn echtgenote overlijdt, maakt hij de balans op van zijn leven. Hij komt tot het deprimerende besluit dat zijn leven op de keper beschouwd weinig verschil heeft uitgemaakt in the great scheme of things. Bovendien heeft zijn enige dochter besloten om te huwen met een man die in de ogen van Schmidt op weinig gratie kan rekenen. Hij ventileert zijn emoties in brieven die hij stuurt naar een Afrikaans fosterkind. Op weg naar het huwelijk van zijn dochter onderneemt Schmidt een louterende tocht ... Een intelligent scenario, een goede cast en een glansrol voor Jack Nicholson, voor wie het een oscarnominatie opleverde.





FORCE OF EVIL (Regie : Abraham Polonsky - 1948)

Joe Morse is een gladde advocaat in dienst van afperser Roy Roberts. Die is van plan om in één slag het failliet te veroorzaken van concurrende kleine kantoortjes die net zoals hem gespecialiseerd zijn in racketeer-scams. Er zit echter een kleine kink in de kabel : ook de oudere broer van Joe is de uitbater van zo'n illegaal gokkantoortje. Joe probeert zijn broer ervan te overtuigen om mee in de organisatie van Roberts te stappen, maar die blijft weigeren. Het komt tot een fatale confrontatie ... Uitstekend geacteerde en sfeervolle gansterfilm die een grote inspiratiebron vormde voor Martin Scorsese maar die helaas ook het einde zou betekenen van de carrières van acteur John Garfield en regisseur Polonsky, die beiden geblacklist werden wegens vermeende communistische activiteiten.





HOTEL RWANDA (Regie/script : Terry George - 2004)

De gruwel van de genocide in Rwanda in 1994, bekeken vanuit het waargebeurde perspectief van de Hutu Paul Rusesabagina, manager van een hotel in Kigali die al zijn talenten moest aanwenden om meer dan duizend Tutsi-vluchtelingen te herbergen en te beschermen in zijn hotel, waaronder zijn eigen Tutsi-echtgenote. Uitermate aangrijpende verfilming van één van de meest afgrijselijke gebeurtenissen uit de moderne geschiedenis, waarbij trouwens ook wij Belgen flink wat boter op het hoofd hebben. Drie verdiende oscarnominaties, o.a. voor de uitmuntende acteerprestatie van Don Cheadle. Een film die je moeiteloos het schaamrood naar de wangen doet stijgen voor de onbegrijpelijke wreedheden én voor de onmacht van het UN-mandaat. Een goede bijrol voor Nick Nolte als goedmenende UN-kolonel.





LE COUPERET (Regie/scenario : Costa-Gravas - 2005)

Bruno Davert is een goedverdienende chemicus in de papierindustrie, tot hij plots zijn job verliest. Dergelijke jobs zijn dungezaaid en de sollicitaties voor een nieuwe job verlopen slecht. Hij verzint een drastisch plan : via jobadvertenties voor een fictieve firma verzamelt hij informatie over potentiële concurrenten voor de job die hij ambieert, om die concurrenten dan vervolgens uit de weg te ruimen. Hij vermoordt één voor één zijn rivalen, totdat er nog maar één man in de weg staat van zijn droomjob ... Interessante maar zeer kille en cynische socio-politieke thriller van de hand van Costa-Gravas, wiens films altijd zeer politiek geladen zijn (zoals zijn meesterwerk "Z" uit 1969). Een grimmig beeld van West-Europa in economische crisis, en hoe zo'n crisis morele waarden op de helling kan zetten.





NIRGENDWO IN AFRIKA (Regie : Caroline Link - 2001)

Kort voordat WO II uitbreekt, verhuist een Joods gezin van Duitsland naar Kenia. Vader Walter beheert er een kleine farm in dienst van een Britse grootgrondbezitter, maar de aanpassing aan de plaatselijke gebruiken loopt niet vanzelf, vooral niet voor echtgenote Jettel. Enkel dochtertje Regina is onbevangen genoeg om zich meteen één te voelen met Kenia. Wanneer de jodenvervolging op het thuisfront ook familieleden van Walter en Jettel treft, lopen de spanning tussen het echtpaar hoog op. Walter wordt vrijwilliger in het Britse leger ... Interessant verhaal in zeemzoete verpakking. Een stroperige soundtrack en een veelvoud aan ergerlijke craneshots draaien de film de nek om, net zoals het nogal opvallend vriendelijk bejegenen van de koloniale bezetter. Toch de winnaar van de oscar voor beste buitenlandse film. Begrijpe wie kan.





SANS SOLEIL (Regie/scenario : Chris Marker - 1983)

Quintessentiële exponent van de post-modernistische essayistische cinema. Off-screen leest een vrouwelijke stem voor uit (fictieve) correspondentie tussen haarzelf en een al even fictieve cameraman, terwijl beelden getoond worden die die cameraman zou geschoten hebben op zijn reizen door Japan, IJsland, Guinea en San Francisco. Naast bedwelmende meditaties (volledige tekst : zie hier) ook uitgebreide hommages aan Vertigo van Hitchcock en Stalker van Tarkovsky. De film wordt somtijds als documentaire gecatalogiseerd, maar is veel meer dan dat. De film breekt de grenzen van de docu volledig open en maakt er een hoogstpersoonlijke ervaring van. Zien = geloven = ervaren. Niet alleen een geliefd onderwerp voor filmtheoretici maar ook een film die ik zeker nog eens moet zien.





THE DREAMERS (Regie : Bernardo Bertolluci - 2003)

Matthew, een jonge Amerikaanse student en filmliefhebber verblijft in Parijs aan de vooravond van de studentenrevolte van mei '68. Hij raakt bevriend met broer en zus Isabelle en Theo, beiden ook filmliefhebbers en kinderen van een vrijgevochten dichter. Wanneer ze gedurende enkele weken het ouderlijk huis voor zich hebben, sluit het drietal zich op en wordt hun relatie zeer intens en seksueel van aard. Aanvankelijk is Matthew geschokt door de semi-incestueuze relatie tussen Theo en Isabelle, maar ook hij wordt meegezogen in een delirium. Wanneer de rellen uitbreken, doorprikt dit het luchtkasteel ... Een leuke film voor filmbuffs wegens de talloze referenties naar oude films. Seksueel zeer expliciet maar inhoudelijk weinig overtuigend. Een interessante Bertolluci maar zeker geen vintage-Bertolluci. Voorlopig zijn laatste film.





THE JOY LUCK CLUB (Regie : Wayne Wang - 1993)

Gebaseerd op de bestseller van Amy Tan uit 1989, vertelt de film het verhaal van vier vrouwen die van China naar Amerika emigreerden en ondertussen goede vriendinnen werden. In een serie van flashbacks wordt verhaald van hun harde bestaan in het feodale China en de relaties met hun moeders. Ook maakt de kijker uitgebreid kennis met de dochters van de vier geëmigreerde vrouwen. In een ingewikkeld kluwen van moeder/dochter-relaties, flashbacks en verschillende ik-vertellers, overstijgt deze prent het chickflick-gehalte en kan de film ondanks de lengte (139 minuten) zelfs een mannelijk publiek blijven boeien tot op het einde. Kreeg over het algemeen goede reviews, hoewel vooral vanuit Amerikaans-Aziatische hoek werd opgemerkt dat de film (en het boek) nogal uitgebreid in voorspelbare Aziatische stereotiepen grossiert.





THE PASSION OF DARKLY NOON (Regie/scenario : Philip Ridley - 1995)

Na de dood van zijn extreem religieuze ouders, raakt de jonge Darkly verdwaald in het bos. Hij wordt gered door een trucker, die hem afzet bij het afgelegen huis van de geliefden Callie en Clay. Bij afwezigheid van de stomme Clay raakt de verwarde Darkly volledig in de ban van de sensuele Callie. Maar passie ruimt al snel baan voor destructieve jaloezie wanneer Clay terugkeert. De stoppen van de fanatische Darkly slaan door en hij besluit het koppel zondaars te straffen ... Zeer eigenaardig curiosum dat nog het best als cultfilm omschreven kan worden. Verre van een meesterwerk, maar toch het bekijken waard. Al was het maar om te genieten van de wulpse Ashley Judd of om te verschieten van de plotse verschijning van Josse De Pauw (!) op het einde van de film (in de rol van een verdwaalde en geruïneerde circusdirecteur).





TO DIE FOR (Regie : Gus Van Sant - 1995)

Suzanne Stone loopt over van ambitie en wil koste wat kost op TV verschijnen. Via haar job als weermeisje voor een lokale kabelzender, zet ze een ambitieuze documentaire op poten over een drietal plaatselijke jongeren. Wanneer haar man in de weg lijkt te staan van haar carrière, besluit Suzanne om de drie jongeren om haar vinger te winden en te gebruiken om haar man uit de weg te ruimen ... Niks dan ronkende namen in deze zwarte komedie : regisseur Gus Van Sant, Nicole Kidman, Matt Dillon, een jonge (en uitmuntende) Joaquin Phoenix en een debuterende Casey Affleck. Misschien niet de meest gedenkwaardige Van Sant, maar toch een blik waard als zwartgallige satire over de dominante rol van TV in het Amerikaanse gezin. La Kidman is wederom stunning.





TUSSENLAND (Regie : Eugenie Janssen - 2002)

Jakob is een bejaarde weduwnaar en Nederlands-Indië veteraan die gromt en knort op alles en iedereen. Aanvankelijk jaagt hij ook een jonge neger weg wanneer hij deze slapend aantreft op zijn bankje in een buurtplantsoen. De jongen blijkt Majok te zijn, een Soedanese vluchteling. Er ontstaat een fragiele vriendschap tussen de twee mannen, beiden eenzaam en ontheemd ... Gebruik makend van debuterende amateuracteurs weet Janssen een geweldige naturel over te brengen. De film komt semi-documentair maar daardoor des te geloofwaardiger over. Jan Munter acteert gewoonweg fantastisch als de bittere Jakob. De beelden van de jonge Majok die tussen de Hollandse koeien de geuren van zijn geboortedorp tracht terug te vinden, zijn simpel maar krachtig. Geen zware morele lessen, maar een warm en humanistisch portret. Een pareltje.





WAGON MASTER (Regie : John Ford - 1950)

Een groep Mormonen doet beroep op de paardenhandelaars Travis en Sandy om hen te begeleiden naar de vallei van de San Juan-rivier in Utah om daar een kolonie op poten te zetten. De reizigers krijgen onderweg het gezelschap van een dubieuze kwakzalver en zijn twee vrouwelijke compagnons. Wat later sluit ook een dievenbende (vader en drie zoons) zich bij het gezelschap aan. Het wordt een bewogen tocht op weg naar het Beloofde Land ... Met een zeer simpele premisse weet grootmeester Ford toch weer een klein meesterwerkje uit zijn mouw te schudden. Geschoten met een minimaal budget en in sober zwart/wit. Een opvallende rol is weggelegd voor de muziek, uitgevoerd door de Sons of the Pioneers. Vormde de basis voor de TV-reeks Wagon Train.