Bomba Estéreo (Cahier - 16.08.2009)

Op zaterdagnacht had de Columbiaanse band Bomba Estéreo reeds de Cahier-clubtent doen daveren tijdens hun concert op de Antilliaanse Feesten. Kort na dit nachtelijke optreden werd in allerijl nog een extra optreden in elkaar gebokst dat zou plaatsvinden op zondagavond in Cahier de Brouillon, geboorteplaats van de Antilliaanse Feesten en jongerencafé par excellence. Voor een zeer select publiek van enkele tientallen - dat voornamelijk bestond uit de Cahier-kernploeg die jaarlijks de taak op zich neemt om de gerenomeerde drankvoorziening op de Antilliaanse Feesten in goede banen te leiden - leefde de Columbiaanse nuevo cumbia-band zich volledig uit.

De band is de vaandeldrager van een nieuwe en frisse vorm van cumbia. De traditionele volksmuziek uit Zuid-Amerika krijgt een nieuw jasje aangemeten middels een sneller tempo, rap-lyrics en electronica. Deze nuevo cumbia sicodélica is zeer opwindend zonder daarom haar volkse aard te verloochenen.

De opbouw van de set was al zeer opmerkelijk. Frontdame Li Saumet - die gedurende de ganse nacht een aanzienlijke invloed zou uitoefenen op de hormonenspiegel van alle aanwezige mannen - zette een DJ-set in op haar laptop en werd na een tijdje vergezeld door gitarist Julian Salazar. Er ontstond een gezapige jamsessie die langzaam maar zeker evolueerde naar een 'echt' optreden. De ritmesectie deed haar intrede en Saumet spuugde rhymes naar het publiek. De stijle opbouw zette zich voort. Langzaam maar zeker werd het tempo opgedreven en toen het fenomenale slotakkoord werd ingezet - het onweerstaanbare 'Fuego' - waren de gemoederen al danig verhit. Het aanwezige publiek ging totaal uit de bol, dit tot grote hilariteit van de bandleden zelf. Fuego (welk nummer trouwens prijkt op de soundtrack van Fifa 10) werd tot een extatisch hoogtepunt gedreven - het werd bijna progrock ! - terwijl Saumet met een glimlach van oor tot oor beelden schoot van de chaos op de Cahier-dansvloer.

Emmers zweet werden gelaten op de dansvloer en dat minderde niet toen Saumet en haar gevolg verzochten om ook de afterparty te verzorgen. De taferelen die toen ontstonden, behoren nu al tot Cahier-geschiedenis. Saumet die achter de drums kroop maar nauwelijks nog in staat was om de drumstokken vast te houden : surrealisme ten top. Zwaar geïntoxiceerd (door alcohol én door de waanzinnige sfeer) droop de band uiteindelijk af ... om 's anderendaags schoorvoetend te moeten terugkeren naar Cahier wegens "vanalles vergeten".

Alle aanwezigen zullen het wel met mij eens zijn dat dit één van de meest memorabele optredens was die ooit in de Cahier plaatsvond en dat het een avond was om nog lang te koesteren. De kwaliteit van dit filmpje is niet al te best, maar het geeft een goed beeld weer van de waanzin van vanavond. Fuego, no lo dejes apagar !