06 november 2009

Tony Allen (Zuiderpershuis - 05.11.2009)

Samen met de legendarische Fela Kuti lag drummer en componist Tony Allen aan de basis van het ontstaan van de zogenaamde 'Afrobeat', een aanstekelijke mix van funky ritmes, ellenlange grooves op bas en ritmegitaar, politiek geïnspireerde teksten en een Nigeriaans sausje. Vooral ten tijde van Kuti's band "Africa '70" in de vroege jaren '70 vierde het genre hoogtij in Nigeria en de omringende landen. Het genre werd ook in het Westen opgepikt. Mensen als James Brown, Brian Eno en David Byrne bekenden openlijk beïnvloed te zijn door Kuti.

De afrobeat leek even in de plooien van de muzikale geschiedenis te zullen verdwijnen na het vroegtijdige overlijden van Kuti in 1997. Femi Kuti (zoon van) en vooral Tony Allen houden momenteel de fakkel echter nog steeds brandende. Met de release van het uitstekende album Secret Agent op het toonaangevende World Circuit-label én een al even uitstekend concert in een goed gevuld Zuiderpershuis bewees Allen dat de Afrobeat nog steeds even onweerstaanbaar voortroffelt.

Allen verblijft al geruime tijd in Parijs en heeft aldaar de leden van zijn kleurrijke begeleidingsband gerecruteerd. Mensen met roots in Martinique, Kameroen, Nigeria en Frankrijk vullen de nieuwe Allen-plaat in. Logischerwijze duiken meerdere nummers van deze plaat op in de setlist. Zoals de titelsong en het memorabele Elewon Po (too many prisoners). Veel nummers zijn echter onderling uitwisselbaar want drijven telkens weer op die onderhuids kriebelende afrobeat.

In twee sets van telkens ruim een uur bleek die typische afrobeat-groove haast onweerstaanbaar te zijn. Bizar eigenlijk als je weet dat er in deze muziek geen ruimte is voor solo's en ego's. Vanachter zijn drumstel houdt de pientere en al 69-jarige Tony Allen het geheel in de gaten en stuwt hij op bijna achteloze en schijnbaar moeiteloze wijze de beat voort. Het ziet er allemaal zo simpel uit. Bijna drummen voor slackers. Maar schijn bedriegt : niet voor niets noemde Brian Eno deze man "misschien de grootste drummer aller tijden". En zo gaat het ritme telkens maar door, ondersteund door basgitaar en ritmegitaren die bijna nooit soleren maar ten dienste staan van de nooit ophoudende groove, zoals ook trompet/sax/synth. De charmante Orobiyi Adunni is een degelijke frontvrouw die de sociaal geïnspireerde teksten mag brengen maar ook zij staat ten dienste van het geheel. De complex-luie ritmes van Allen en zijn strakke band zorgden voor een warm avondje in Antwerpen en toonden de relevantie en het tijdloze karakter van de Afrobeat aan.

Geen opmerkingen: