To The Ones I Love (Warande - 17.02.2011)

Om te vieren dat hij in 2010 al twee decennia actief was als choreograaf, trakteerde Thierry Smits zich met zijn
Compagnie Thor op een geschenkje: de voorstelling To the ones I love, nog meer dan zijn vorige werk een ode aan de schoonheid van het lichaam, aan de pure esthetiek, aan context-loze schoonheid van de dans. Niet evident voor een seropositieve choreograaf en daarom des te meer uniek.

Een zevental dansers van Afrikaanse origine bewegen op een kaal podium, waarop enkel een paar lange balken liggen. In de loop van de voorstelling zullen de balken verschoven worden, waardoor telkens een ander soort ruimte ontstaat binnen de contouren waarvan gedanst wordt. De voorstelling is grofweg op te delen in een aantal mini-hoofdstukjes, die door kleur geaccentueerd worden : de dansers trekken telkens een anders gekleurd shirt aan en ook de geprojecteerde kleur op de backdrop varieert mee.

De dans zelf is dus niet opgenomen in een groter geheel, een verhaal of een boodschap. Het is puur om de esthetiek te doen. Solo's, duetten en groepsdansen met een verschillende dynamiek wisselen elkaar af. Op de achtergrond weerklinken snippets uit het werk van J.S. Bach. Van diens zwaardere orgelwerk, religieuze oratoria of speelse concerto's, ... : het komt allemaal aan bod. Af en toe wordt de overgang tussen de Bach-stukken verzorgd door atmosferische soundscapes.

Op zich heeft deze voorstelling alles om de zinnen te prikkelen. Hemelse muziek en verfijnde choreografieën van een getalenteerd (en zeer gespierd) gezelschap. Maar het totale gebrek aan overkoepelende thematiek zorgde er wel voor dat de voorstelling gaandeweg aan spankracht verloor. Bovendien was de combinatie tussen pakweg enerzijds een frivool clavecimbel-riedeltje en de gespannen dans van een gespierde Afrikaan anderzijds op zijn minst vreemd te noemen. Smits verdient krediet voor zijn keuze om trouw te blijven aan de pure dans en de voorstelling werd dan ook op een staande ovatie onthaald. Maar voor mij was het gebrek aan boodschap & thema tevens de ontbrekende kers op de taart.