05 juni 2012

Lee Ranaldo (Trix - 04.06.2012)

Net zoals het een beetje onwennig aanvoelde om een "gewoon" songalbum (het in 2012 verschenen "Between the times and the tides") te beluisteren van de hand van Sonic Youth-pionier Lee Ranaldo, zo ging ook zijn concert ter promotie van dit album een tikje aarzelend van start. Maar het onwennige gevoel verdween alras om plaats te maken voor een uitmuntend concert, waarbij Ranaldo af en toe op zijn typische eloquente en intelligente manier de tijd nam om enige duiding te geven aan sommige songs en waarbij hij vakkundig werd geruggesteund door SY-drummer Steve Shelley.

Het nummer "Shouts" refereert aan de occupy-beweging, die Ranaldo een warm hart toedraagt. Het nummer werd geïnspireerd door een foto van Richard Lamb, waarop een kussend koppel temidden van rellen te zien is (een beeld dat ook op de achterkant van één van zijn vele gitaren te zien was). "Tomorrow never comes" werd opgedragen aan groot idool Joni Mitchell. Het geweldige "Xtina as I knew her" groeide vanuit het besef dat sommige mensen gedurende heel hun leven vastroesten op één en dezelfde plek (zoals de ondertussen overleden vader van Lee of enkele van zijn jeugdvrienden waarmee hij zijn eerste feestjes bezocht), terwijl anderen dan weer een compleet andere levensloop bewandelen.

En zo passeerden alle nummers van het album de revue. Maar deze collectie songs volstond niet om een compleet concert te vullen, dus werden ook enkele gesmaakte covers gebracht. Zoals "Walk on" van Neil Young. Dixit Ranaldo : "A little bit of Neil is always good for the soul." Terugdenkend aan de leuke tijden in New York in het begin van de jaren '80 en de gloriedagen van het legendarische CBGB, vond Ranaldo het herbeluisteren van het oeuvre van Talking Heads uitermate verfrissend. Vandaar de keuze voor een zeer snedige en verrassende cover van "Thank you for sending me an angel".

De bisronde kwam uit de startblokken met het ingetogen maar zeer pakkende "Stranded". Besloten werd met een krachtige en lang uitwaaierende versie van "Karen revisited", een SY-klassieker uit het "Murray Street"-album (2002). In het uitgebreide oeuvre van Sonic Youth vormen de songs van de hand van Ranaldo een kleine minderheid, maar het zijn wel stuk voor stuk indrukwekkende parels. Of hij nu in de schoot van Sonic Youth beweegt, of hij dan weer de experimentele en kunstzinnige toer opgaat of simpelweg met een tiental 'ordinaire' songs uitpakt, Ranaldo is een grote mijnheer. En zijn minzame karakter en natuurlijk aangeboren bescheidenheid sieren de man nog meer.

Geen opmerkingen: