iTMOi (Akram Khan Company) (Warande - 11.01.2014)

Op 29 mei 1913 ging "Le Sacre du Printemps" in première, een ballet op muziek van Igor Stravinsky en met een choreografie van Vaslav Nijinski. Een stuk dat een flink schandaal veroorzaakte omdat het zowel op muzikaal vlak (strakke ritmiek i.p.v. traditionele harmonieën) als op choreografisch vlak brak met tradities en conventies. Het is moeilijk om in te beelden voor de hedendaagse kijker/luisteraar, maar de première zorgde zelfs voor knokpartijen en kon enkel voltooid worden dankzij de ingreep van gendarmes ...

De honderdste verjaardag van dit iconische werkstuk inspireerde de Brits-Bengaalse choreograaf Akram Khan tot het maken van iTMOi ("In the mind of Igor"). Enkele korte snippets van de originele compositie vormen de ijkpunten in het narratief van iTMOi, dat voor het overige nog weinig van doen heeft met het origineel. De soundtrack van het stuk is qua ritmiek wel geïnspireerd door Le Sacre en is van de hand van Nitin Sawhney, Jocelyn Pook en Ben Frost.

Het narratief is rechtlijnig maar daarom niet minder indrukwekkend. Na een korte inleiding door een gevleugelde bezetene, die Bijbelse onzin uitkraamt, schrijdt een dame in indrukwekkende hoepel-rok (en ontblote borst) ten tonele. Deze dame blijkt een soort mix te zijn van een dictator of een weinig menslievende godheid die absolute gehoorzaamheid van haar volgers eist. De gevleugelde man is haar acoliet. Een troep dansers vertolken de slaafse volgzaamheid aan hun God/dictator, maar één jong koppeltje durft het aan om in te gaan tegen de alleenheerschappij van de witte dame. Ze zullen hun opstandigheid echter dienen te bekopen met vernederingen en uitstoting. Khan omtrent zijn inspiratie door Stravinsky : "I hope to reinvestigate this approach, not just through patterns, as Stravinsky did, but also through exploring the human condition. A rupture in the mind, fierce resistance to convention, a death in the body, and a birth in the soul, all remind us that the mind and imagination are wild and self- generating."

Het confronterende narratief, de knappe muziek, de verbluffende kostumering en de strakke choreografie worden versterkt door een amalgaam aan dansstijlen. Moderne dans wordt vermengd met derwisj, flamenco, Japanse butoh en de klassiek-Indische kathak. Het is dan ook weinig verwonderlijk dat het stuk een staande ovatie oogstte. Ook mijn eerste impressie was er één van pure bewondering.