02 september 2017

Jettie Pallettie (Minderhout Kermistent - 01.09.2017)

Er bestaat eigenlijk niet zoiets als 'foute muziek'. Het is heel gemakkelijk om uit de hoogte te doen over smartlappen en schlagers en om de output van zenders à la Ment TV in het 'guilty pleasure'-hokje te duwen. Er is echter niks om je schuldig over te voelen als je oprecht van dit soort muziek houdt. En als die muziek erin slaagt om mensen voor even hun zorgen te doen vergeten en voor een keertje lekker uit de plaat te gaan, dan is daar absoluut niets mis mee. Intellectuele diepgang of atonale akkoordenschema's moet je er natuurlijk niet zoeken, maar dat maakt niet uit. Zoveel mensen, zoveel smaken. Maar ook in het genre van Nederlandstalige muziek verwacht ik toch wel minstens een heel klein beetje creativiteit en originaliteit. Net dat ietsje meer dat het geheel doet uitstijgen boven de eenheidsworst-rest. En dergelijke nummers zijn er wel degelijk. Dat hebben de vele uren willens nillens luisteren naar Radio Valencia en de Meerlese legende De Zwarte Merel me wel geleerd.

Wat er echter wel degelijk bestaat, zijn 'foute concepten'. En ik kan het concept "Jettie Pallettie" als niets anders dan als zeer fout omschrijven. Dit personage - nom de plume van de Nederlandse zangeres Jet Westerhuis - grossiert in carnavaleske schlagers, met songteksten die naam amper waardig. Ik weet ook wel dat je van schlager-songteksten niet dezelfde literaire kwaliteit mag verwachten als van pakweg Leonard Cohen. Maar Jezus Christus, doe alsjeblieft een béétje moeite. Helemaal fout wordt het wanneer dit geschlagerde vrouwmens het podium bestijgt. Amper een half uurtje in een potsierlijk kostuum op een podium waggelen, onderwijl "zingend" op het geluid van een opgenomen bandje. En hop : het podium weer af, de auto in op weg naar het volgende 'concert'. Dit was geen concert. Dit was goedkope geld-graaierij van het ergste soort.

Ach, ik weet het wel. Het was godbetert een avondje zuipen in een kermistent. Wat had ik anders kunnen verwachten (behalve de obligate kater 's anderendaags) ? Maar dit was een aanfluiting, je reinste bagger. Los van deze vleesgeworden belediging t.o.v. iedereen die zich wél met recht en rede muzikant noemt, heb ik me overigens goed geamuseerd. Maar dat eerder door het amusante gezelschap dan door een 'artieste' die zich omschrijft als "de gezelligste en meest swingende party act op dit moment". Ik zou de adjectieven "gezelligste" en "meest swingende" met graagte vervangen door een paar meer waarheidsgetrouwe woorden.

Geen opmerkingen: