Larry Sultan : The Valley

Toen ik in 2004 het genoegen had om het SF-MOMA te bezoeken, was er een expositie te bewonderen van foto's van Larry Sultan. In de San Francisco Valley wordt blijkbaar veel porno opgenomen en gewone huizen worden gebruikt als decors voor deze films. Sultan besloot om een fotoreeks te wijden aan de interieurs van deze huizen. Uit een bespreking over deze exhibitie :

Sultan groeide op in the ‘The San Fernando Valley’, een ‘upper-middle-class’ wijk, in de achtertuin van Hollywood, de meest representatieve site voor ‘The American Dream’. De villa’s met hun azuurblauwe zwembaden, cederhouten omheiningen, 3-dubbele garages, perfect getrimde gazons, pseudo-Griekse paviljoens en patserige interieurs visualiseren het goede Californische leven. De buitenwijk groeide in de voorbije tien jaar uit tot de hoofdstad van de porno-industrie. Dokters, tandartsen en advocaten verhuren er hun eigendommen als opnameset voor pornofilms.
The Valley, een reeks kleurenfoto’s gerealiseerd tussen 1998 en 2003, documenteert het dagelijkse leven op de pornoset. De complexe foto’s tonen de grens tussen fictie en werkelijkheid. Sultan focust niet op de seksuele actie zelf maar toont wat zich buiten de filmcamera afspeelt: de architectuur, de overgedecoreerde interieurs, de attributen van de filmploeg, de afstandelijkheid van de beroepsacteurs die ‘even rust houden’.Het fascinerende van de beelden ligt dikwijls vervat in de verschuiving van de realiteit.
Sommige pornofilmsterren voelen zich zo thuis in hun tijdelijke verblijf dat ze er helemaal niet misplaatst lijken. De aantrekkelijke vrouw in ‘Boxers, Mission Hills, 1999’, die aan het zwembad kuiert in de zon, terwijl gespierde boxers zich uitrekken aan haar voeten, kan zo doorgaan voor de vrouw des huizes.
In meerdere foto’s construeert Sultan een narratief waarin het naakte enkel functioneert als lokmiddel. ‘Cabana, 2000’ toont een triootje aan het zwembad, grotendeels verborgen door een rozenstruik. In een poging de seksuele activiteit te ontwarren ontdekken we een stapel jeans en panty’s, een geklede figuur aan de rand, schotelantennes op het balkon,…
Sultan:”‘Cabana’ toont mijn eigen ambivalentie, ik voel een verlangen om te kijken en tevens een weerstand. Ik wil dat deze visuele ambivalentie duidelijk wordt voor de kijker. Hij moet zijn eigen verbeelding erin projecteren. Het is zoals een Waar is Wally-raadseltje. De psychologie en de sociale relaties zijn intrigerender dan de voorspelbaarheid dat op een pornofilmset seks te zien is. In Cabana zitten er in werkelijkheid zes mensen verstopt achter de rozenstruik. In onze achtertuin kweekte mijn vader rozen. Rozen herinneren me aan mijn kindertijd.”
De beelden van villa’s en tuinen, pornoacteurs, filmploegen en filmsets bieden een reflectie over verlies en verlangen, het traditionele gezinsleven tegenover excessen, de utopie van een burgerlijke levensstijl in het begin van de 21ste eeuw.