The Kids - Dead Stop (Cahier - 25.03.2006)

Dead Stop

Gelukkig nét op tijd gearriveerd om deze explosie van energie mee te maken. Er is niks verrassend aan een show van Dead Stop, maar willens nillens wordt je meegezogen in de tornado die Lino op en rond het podium veroorzaakt. Meegesleept door zijn tomeloze enthousiasme sloopte Lino en passant nog wel een micro. Het verhaal van Dead Stop is bijna volledig verteld : nog twee optredens en dan valt het doek definitief over deze band die zich in enkele jaren tijd een enorme cultstatus heeft aangemeten in hardcore-milieus. Bij leven en welzijn zal ik gelukkig getuige kunnen zijn van hun allerlaatste show in het Lintfabriek op 20 mei. Vermoedelijk zal er die avond boven Kontich een kleine kernexplosie-paddestoelwolk hangen.



The Kids

Ook bij een show van The Kids vallen weinig verrassingen te noteren. De hits van deze belgische punkgoeroe's zijn genoegzaam bekend. Gelukkig trad de band op in zijn originele bezetting (Ludo Mariman met de gebroeders De Haes) en werden de nummers met veel overgave gebracht en in een retestrak tempo gespeeld. Een verrassend goed optreden dat door het massaal opgekomen publiek goed werd gesmaakt en dat naar mijn mening stukken sterker was dan hun vorige passage in de Cahier. En tijdens enkele nummers was kippevel gewoon onvermijdelijk. Niet elk nummer is even sterk, maar de band heeft genoeg klassiekers op zijn conto om dipjes te overbruggen. Een greep uit de setlist : there will be no next time, this is rock & roll, fascist cops, bloody belgium, do you love the nazi's, rock over belgium, ... De eerste bisronde werd besloten met de bekende Sham 69-cover If the kids are united. Deze anthem werd na het optreden door het publiek minutenlang luidkeels gebruld, waarna Ludo & C° ons nog op Blitzkrieg bob trakteerden. Een mooie avond vol nostalgie naar een tijdperk toen er nog tegen raketten werd betoogd.