Ultra Eczema-nacht (ZigZag - 26.05.2006)

Deze avond was opgevat als een soort verjaardagsparty voor Ludo Mich, de Antwerpse avantgarde-cineast die we een maand geleden ook al aan het werk zagen in samenwerking met Dennis Tyfus in de Recyclart. In diens kielzog was nog een vage roedel undergroundfiguren naar de ZigZag afgezakt voor een avondje waar Merksplas duidelijk nog niet klaar voor was.

Er werd geopend door een kerel die door Tyfus 'Pete' werd genoemd, en die dus naar ik vermoed Pete Nolan was, optredend onder de naam Spectre Folk. Een duvelzuipende kerel met spiegelzonnebril die op het ritme van een onregelmatig bonkende beatbox geluiden produceerde in de microfoon. Tijdens het tweede nummer pingelde hij ook nog wat gecontroleerd-chaotische akkoorden op zijn Gibson. Twee nummers die hoop en al een goede tien minuten in beslag namen.

Het was vooral ook uitkijken naar Hacky Pack Sac Sac in samenwerking met Hardline Elephants en Paul Labrecque. HPSS had ik al twee keren aan het werk gezien (Paard Van Troje & Recyclart) en dat was bij beide gelegenheden boeiende improvkunst gebleken. Dit keer bleek het echter niet meer dan een slappe slag in het water. Ludo Mich brulde opnieuw vanalles in de micro, Tyfus beroerde de drums, Labrecque beperkte zich tot wat gepingel op zijn gitaar, Vaast was opvallend rustig achter de sample-knoppen, en een griet met plastieken gitaar maakte het geheel compleet. Zo interessant als HPSS de vorige keren was, zo zwak en inspiratieloos was het ditmaal. Het zootje ongeregeld kreeg nauwelijks tien minuten gevuld met een lijnloze prak lawaai-om-het-lawaai. De tijd die je nodig had om de volledige naam van dit samenwerkingsverband uit te spreken, was bijna even lang als de set zelf.

Maar gelukkig was er nog Chris Corsano om de meubelen te redden. Een jongeman die soleerde op drums, maar met deze omschrijving doe ik hem onrecht aan. Tijdens zijn krankzinnige set maakte hij gebruik van micro's, een rol tape, een mes, blaaspijpen, en verbouwde hij op de koop toe zijn drumstel compleet. Cymbalen en hihat verwisselden van plaats, werden beslagen terwijl ze op de snare lagen, ... te gek voor woorden. De man kwam er vlotjes mee weg. Het 'bisnummer' bestond uit het met een micro bewerken van een stuk tape dat op de snaredrum gekleefd was. Chris 'fucking awesome' Corsano ! Link : www.myspace.com/chriscorsano

Het onzalige gevoel bekroop me dat de ZigZag - in de naam van de kunst - toch wel een beetje het slachtoffer was van een ripoff : het hele eczema-pakket kostte blijkbaar 600 €, wat best veel geld is voor in totaal minder dan een uur improv-kunst. En ook de DJ-set van Tyfus zelf rechtvaardigde deze gage zeker niet. Het had misschien wat beter geweest indien de leden van WCCC die avond niet hadden moeten optreden en zodoende HPSS hadden kunnen bijstaan, maar dan nog. En de boekhouder van de ZigZag zal zeker niet gelukkig zijn met het feit dat het gros van de aanwezigen zelfs geen inkom betaalde omdat ze via de immense Tyfus-gastenlijst werden binnengesmokkeld.

www.ultraeczema.com