Superman returns

Regie : Bryan Singer (2006)

Na een mysterieuze afwezigheid van meerdere jaren keert de Man van Staal terug naar de Aarde om de mensheid opnieuw ter hulp te snellen, om wederom in platonisch katzwijm te vallen voor Lois Lane en om geconfronteerd te worden met zijn oude rivaal Lex Luthor. Er is echter veel veranderd in de stad Metropolis : de mensheid is gewoon geraakt aan een leven zonder Superman, Lois Lane wint een Pulitzer met haar artikel "why the world doesn't need Superman" en heeft tot overmaat van ramp een relatie (en een zoon) met een collega-journalist. En als Luthor de hand kan leggen op een paar machtige kristallen en een brok groene kryptonite, is er werk aan de winkel voor onze gecapete held.

Singer keerde de saga rond de X-men de rug toe om zich toe te leggen op deze amusante prent, die echter bezwaarlijk een meesterwerk kan genoemd worden. Kevin Spacey speelt op automatische piloot de rol van slechterik Lex Luthor, terwijl voor Brandon Routh de (te) zware rol is weggelegd om de betreurde Christopher Reeve te doen vergeten. Maar daar wringt het schoentje zeker niet : Lex Luthor is nu éénmaal een karikaturale slechterik, waar het flegma van Spacey uitermate geschikt voor is. En Routh is een mooie manspersoon van wie weinig acteervermogen wordt gevergd (en wiens mannelijkheid ietwat geretoucheerd moest worden om te vermijden dat het jonge publiek geconfronteerd zou worden met een te grote bult in de cape-cup).

Over smaken, geuren en vrouwen valt niet te twisten, maar de casting van actrices die Superman's femme fatale Lois Lane gestalte moeten geven, is steeds weinig gelukkig geweest. Margot Kidder heeft mijn hart nooit sneller doen slaan, maar de uitstraling van Kate Bosworth in Superman returns laat helemaal te wensen over. Superman kan beter krijgen. En dan te denken dat blijkbaar de ravissante Keira Knightley eerst in aanmerking kwam voor de rol ! Dikke sunt. Een hoogst amusant artikel over o.a. Lois Lane en andere aspecten van Superman returns (So, Lois Lane is a Single Mom . . . & a Slut: Notes on "Superman Returns") kun je hier lezen.

Maar laten we wel wezen : ik heb me goed geamuseerd met deze prent. Superman is altijd mijn favoriete actionhero geweest. Hij is en blijft dé über-hero. Geen semi-ethisch gezeik over eugenetica zoals in 'X-men : the last stand', maar een simpele strijd van de goede tegen de slechte. Zalig naïef escapisme en alleen al daarom is Superman Returns leuk entertainment. De prent is echter gefundenes fressen voor nitpickers die weinig beters te doen hebben dan zoeken naar foutjes in films, en zonder al te veel te verklappen kan ik wel vertellen dat de plot alvast een knoert van een fout vertoont wanneer Superman het uiteindelijk haalt van Luthor. De stroperigheid van sommige dialogen neem je er graag bij ("You will make my strength your own. You will see my life through your eyes, as your life will be seen through mine. The son becomes the father. And the father, the son."). En laten we vooral de humor niet vergeten, die de film een lichte toon meegeeft, wat de film uitermate geschikt maakt voor een jonger publiek.

Kennis over Superman oppoetsen ? Kijk dan hier voor massa's info. De film heeft uiteraard een eigen webstek, en vooral dit artikeltje van Tony Soprano vond ik zeer amusant (Superman = Jezus !).