Paradijs der futlozen (Wortel kolonie - 19.09.2006)

Productie van Het Gevolg.

Na het nuttigen van wat omschreven werd als 'een karige landlopersmaaltijd' in afspanning de bonte beestenboel, ingericht in een oud gedeelte van de vroegere Rijksweldadigheidskolonie te Wortel, werd het aanwezige publiek verzocht om zich in kolonne achter een kleine fanfare te scharen. Deze fanfare speelde een triest en monotoon deuntje (muziek van Florejan Verschueren) en leidde ons de weide in, gelegen tegenover de hoofdingang van de voormalige landloperskolonie. Gezeten op een geïmproviseerde tribune (knap werk van scenograaf Leo De Nijs) werden we - op een koude maar mooie septemberavond, met de benen knus onder een dekentje - midden in een donker weiland getuige van een mooi stukje locatietheater.

Andy is een gore landloper, tot aan zijn knieën vastgegraven in de koude weidegrond, met naast hem een pallet vol blikjes cara-pils. Het ene blikje na het andere wordt opengetrokken en wordt kwistig naar binnen gewerkt, hoewel er meer bier in zijn smoezelige baard en op zijn afgeleefde kledij belandt dan in zijn keel. Nadat de landloperskolonie definitief zijn deuren sloot in 1993, is het met Andy alleen maar bergaf gegaan. Hij is letterlijk voor de poort blijven steken. Vanuit de verte komt zijn tweelingbroer Wesley aangereden. Wat volgt is een confrontatie tussen de twee broers. Ze halen herinneringen op aan hun verleden (het eerste lief, een dronken avond in de kroeg, het sterfbed van hun moeder, ...).

Andy is geboren om te leven aan de zelfkant van de maatschappij. Niet in staat om netjes in de pas te lopen en om het gevecht met het leven aan te gaan, vlucht hij weg in een ranzige wereld vol drank en zonder zelfdiscipline. In de harde confrontatie met zijn tweelingbroer - of beter gezegd : met de geest van zijn overleden tweelingbroer - gaat Andy op zoek naar een soort therapeuthische verlossing, op zoek naar een leven waarin hij op zijn eigen benen kan staan en niet meer afhankelijk is van de landloperskolonie. Of ligt de definitieve verlossing in de dood ... ?

Paradijs der futlozen is een sterke tragikomedie met uitmuntende vertolkingen van Bruno Vanden Broecke als de bezorgde broer Wesley (Vanden Broecke is bij een breed publiek vooral bekend als Sammy Tanghe uit 'Het eiland', maar is al jaren actief in de theaterwereld bij SKaGeN en bij Cie. De Koe). Ook behorend tot de kernploeg van Cie. De Koe is freelance-acteur Nico Sturm. Het portret dat hij neerzet van de getormenteerde mislukkeling Andy is zonder meer aangrijpend. De wijze waarop zijn existentiële wanhoopskreten weergalmden over het weidelandschap, gaf het geheel een extra dimensie mee.

Ik kon er achteraf niet aan weerstaan om een blikje karlsquell open te trekken.