Carnival of souls

Regie / productie : Herk Harvey (1962)

Een dragrace tussen twee auto's loopt fataal af : een auto met drie jonge vrouwen rijdt van een brug en komt in een brede rivier terecht. De dregwerken zijn al enkele uren bezig en het lot van de drie vrouwen lijkt bezegeld, totdat één van hen (Mary) plots toch nog aan wal komt gekropen. Enkele dagen later verhuist Mary naar Salt Lake City, Utah om daar als kerkorganiste aan de slag te gaan. Maar sinds het ongeluk is Mary niet meer dezelfde : ze heeft regelmatig visioenen waarbij telkens een zombie-achtig hoofd opdoemt. Bovendien heeft ze periodes waarbij ze plots geen geluiden meer hoort en waarbij haar omgeving haar niet meer kan waarnemen. En dan is er nog het Saltair, een afgelegen en verlaten amusementspark dat een vreemde aantrekkingskracht uitoefent op de jonge vrouw. Het is daar dat Mary de confrontatie zal moeten aangaan met haar demonen ...

Dit is de enige fictie-film die Harold 'Herk' Harvey - die ook de rol van opperzombie vertolkt -ooit regisseerde. Hij heeft echter ook zo'n 400 educatieve films en films bestemd voor diverse takken van de industrie op zijn naam staan. Hoe hij op het idee voor Carnival of Souls kwam :
"I was on location in California shooting an industrial film for Centron, and decided to travel home by car. Driving back, I was passing Salt Lake, and I saw for the first time an abandonded amusement park called Saltair. Well, with the sun setting and with the lake in the background, this was the weirdest-looking place I'd ever seen! I stopped the car and walked about a half or three-quarters of a mile to the place, and it was spooky indeed. And I thought, 'Gee, what a tremendous location!'---because it's completely isolated from everything and everybody. I came back and talked to John Clifford, who was a writer at Centron and a co-worker, and told him that I needed a horror script that would revolve around Saltair. So basically in talking we came up with some of the general plot, and he wrote the script in a matter of a couple weeks."

Het script werd losjes gebaseerd op de Twilight Zone-episode The hitch-hiker en met een absoluut minimum aan geld en in een goede twee weken werd de hele prent ingeblikt.

Hoewel bij de release in 1962 er nauwelijks enige aandacht werd besteed aan deze goedkope B-film, heeft hij in de loop der jaren een enorme cult-reputatie opgebouwd en wordt hij zelfs beschouwd als één van de belangrijkste horrorfilms van de twintigste eeuw. Het moet inderdaad gezegd dat de crew optimaal gebruik maakt van de zeer beperkte middelen : de soundtrack (orgelmuziek) is zeer griezelig, de editing is zeer doeltreffend, en het gebruik van het verlaten amusementspark als decor voor het carnaval van de doden is een gouden zet. Bovendien graaft de film heel wat dieper dan de gemiddelde B-film vermits er ook psychologische, seksuele en religieuze lagen in aan te treffen vallen.

De supporting cast bestaat vooral uit leden van de plaatselijke bevolking en zij kwamen met hun prestatie bezwaarlijk in aanmerking voor een oscar ... Leading Lady Candace Hilligoss speelt echter wel een zeer degelijke rol als de verwarde Mary. Ze trachtte om haar cultreputatie nog wat uit te breiden door een rol in The curse of the living corpse uit 1964, maar daar hield het op. Haar filmografie bestaat dus uit amper twee films ...

De invloed van Carnival of souls is immens. Night of the living dead van George Romero, Blue Velvet en Eraserhead van David Lynch, ... : ze plukken allemaal elementen uit deze prent, die dan technisch misschien wel inferieur is maar die ten volle een cultreputatie verdient door haar sfeerschepping.

Voor een zeer omstandige bespreking van deze film : lees deze review.