13 december 2006

Sonic Youth (Hallen van Schaarbeek - 11.12.2006)

Het was een redelijk krankzinnige onderneming om recht van het geweldige ATP-festival nog een extra concert van Sonic Youth mee te pikken, maar dat maakte het alleen maar des te leuker. De timing kon niet beter zijn : na een dagreis vanuit Engeland waren we nét op tijd om het concert van voorprogramma Bardo Pond mee te kunnen maken. Bardo Pond maakte ook deel uit van de line-up van ATP, maar dat concert hebben we gemist wegens - ironisch genoeg - het concert van Sonic Youth. Lekker meegenomen dus dat we dit gezelschap uit Philadelphia alsnog aan het werk konden zien. Trage, hypnotiserende lappen muziek die rustig voortkabbelden. Gespeeld door een stelletje hippie-achtige droezen met baarden. Het hippie-aspect werd nog benadrukt door het feit dat de mooie zangeres Isobel Sollenberger geregeld de dwarsfluit hanteerde. Een zeer mooi optreden dat - door de vermoeienissen van de lange rit - wel wat lang om dragen was.

Ik ben ondertussen de tel kwijtgeraakt hoeveel keren ik Sonic Youth al live aan het werk heb gezien. Moet ongeveer zo'n dertiental keren geweest zijn. Als band moet je verdomd sterk in je schoenen staan om dan nog altijd te kunnen boeien, maar dat bleek wederom geen probleem met een set die nog sterker was dan op ATP.

Geopend werd ditmaal met Candle (uit Daydream nation). Het nieuwe album Rather ripped werd quasi volledig gespeeld (op Sleepin around en de extra track Helen Lundeberg na). Incinerate blijft een enorm catchy nummer en is voor mij nu al een klassieker. Opvallend van de Rather ripped-tracks was vooral het nummer 'Or' (what comes first : the music or the words ?), het meest ingetogen nummer van het album dat live verrassend sterk overeind stond. Misschien was de live-versie van Rats (het Lee Ranaldo-nummer) wel het minst sterk, want nogal rommelig op het eerste gehoor.

Lee mocht natuurlijk zijn klassieker Eric's trip nog eens ten gehore brengen. In tegenstelling tot hun set op ATP, werden er ditmaal geen nummers uit Sister gespeeld, maar gingen Thurston & C° de stokoude toer op : we kregen zowaar een live-versie te horen van World looks red (uit Confusion is sex, en volgens Thurston - die tijdens dit nummer basgitaar speelde - in ruim 20 jaar niet live gespeeld op Belgische bodem). Nog uit Confusion is sex kregen we het zalige Shaking hell te horen. Blijft geweldig om Kim luidkeels 'take of your dress, shake of your flesh !!!' te zien krijsen. Besloten werd met Teenage riot, sowieso één van de beste SY-songs aller tijden. Het mondde uit in een distortion-improvisatie waarbij de snaren van de gitaar van Thurston het moesten ontgelden.

Toch weer een sterk concert van deze noise-pioniers, ondanks de vermoeidheid waar ook Thurston aan ten prooi gevallen was (hij deelde het publiek mee dat hij de laatste vijf dagen zo goed als niet geslapen had, wat me niet verbaast als je hem tijdens ATP bezig zag ...).

Voor de volledigheid de setlist :
Candle
Reena
Incinerate
Eric's trip
Do you believe in rapture ?
Turquoise boy
What a waste
Rats
World looks red
Jams run free
Pink steam
Or
----------
Lights out
The neutral
Shaking hell
----------
Teenage riot

Tijdens het tweede concert dat Sonic Youth daags nadien in de Hallen van Schaarbeek gaf, werd er blijkbaar besloten met een half uurtje improvisatie, in samenwerking met het trio Chris Corsano/Flaherty/Spencer Yeh (dat voor dit concert ook het voorprogramma verzorgde). Had ik ook zeer graag gezien, maar een mens kan niet alles hebben ...

Geen opmerkingen: