The legend of the 7 golden vampires

Regie : Roy Ward Baker (1974)

Hongkong, 1904. Vampierenjager Van Helsing (Peter Cushing) geeft een lezing aan de universiteit van Hongkong om zijn collega's-professoren te overtuigen van het bestaan van vampieren. Zijn lezing wordt op scepsis onthaald, behalve door Ching, een jongeman die wel in het bestaan van vampieren gelooft. En met recht en rede : zijn grootvader was er vele jaren voordien in geslaagd om één van de zeven legendarische vampieren te doden die zijn dorpje terroriseerden, maar schoot er zelf zijn leven bij in. Onder leiding van niemand minder dan Dracula voeren de zes overblijvende vampieren thans een nieuw schrikbewind en ontvoeren om de haverklap jonge meisjes uit het dorp. Van Helsing besluit om op expeditie te trekken en de confrontatie aan te gaan. Samen met zijn zoon en met een rijke barones die het geheel financiert, gaat Van Helsing opnieuw op vampierenjacht, hierin bijgestaan door Ching en diens broers en zus, allen martial arts-experten.

De film was een co-productie tussen de legendarische Hammer-studio en de studio van The Shaw Brothers en werd dan ook gepromoot als de allereerste film waarin de Dracula-legende gemixt wordt met martial arts. Het was een nobele poging van Hammer om de studio nieuw leven in te blazen, want in 1974 was Hammer al lang over zijn piek heen. Voor liefhebbers van Hammer-junk is het genieten geblazen, maar als je geen liefhebber van Hammerhorror bent, zul je deze film waarschijnlijk een ontieglijke draak vinden.

De film rammelt immers harder dan een ketting in een sm-studio. Enkel oude rot Peter Cushing acteert op niveau, al de andere acteurs leveren hun teksten af alsof ze voor de eerste keer het script in handen krijgen. Vooral Julie Ege als de rondborstige barones acteert onwaarschijnlijk slecht, maar de reden om haar te casten is niet ver te zoeken : ze was Miss Noorwegen in 1962 en een voormalige Penthouse-pet. Na een kleine cameo in On her majesty's secret service maakte ze haar entree in de Hammer-wereld via de prehistorie-flick Creatures the world forgot (1971). De rest van haar filmografie bestaat voornamelijk uit wansmakelijke komedies die allemaal uit de jaren '70 dateren, zoals It's not the size that counts, The amorous milkman en het Nederlandse De dwaze lotgevallen van Sherlock Jones ...

Absolute hoogtepunt is de raid van de vampieren op het dorpje : het ontvoeren van de meisjes gaat steeds gepaard met het kapotscheuren van hun hemdjes, waardoor er constant blote borsten in beeld zijn. Zalige exploitation van het puurste soort !

De rol van Dracula werd oorspronkelijk aangeboden aan Christopher Lee, maar deze bedankte feestelijk na het lezen van het script. Nuff said ...

Meer cultvoer op Hammer Films.