The tomb of Ligeia

Regie : Roger Corman (1964)

De film start met de begrafenis van de mooie maar sinistere Ligeia, die ondanks aandringen van de lokale priester niet in gewijde grond wordt begraven, maar wel op het privédomein van de achtergebleven weduwnaar Verden Fell. Deze blijft verbitterd achter en gelooft hardnekkig dat zijn echtgenote op één of andere manier toch nog leeft. Enige tijd later komt de mooie Rowena per toeval op het landgoed van Fell terecht. Ze lijkt Fell uit zijn verbittering te kunnen sleuren en er volgt al snel een huwelijk. Maar de geest van Ligeia overschaduwt het prille geluk van het koppel. Fell blijft geobsedeerd door zijn overleden vrouw en verkeert in de illusie dat de geest van Ligeia bezit heeft genomen van zijn nieuwe bruid. Een dramatische ontknoping is onvermijdelijk ...

Het scenario is gebaseerd op het kortverhaal 'Ligeia' van de hand van Edgar Allen Poe, dat voor het eerst werd gepubliceerd op 18.09.1838 en waarvoor Poe de ronde som van 10 $ ontving. Het was één van de lievelingswerken van Poe en wordt op basis van zijn literaire kwaliteiten als één van zijn allerbeste kortverhalen beschouwd.

Cultregisseur en -producer Corman had in samenwerking met Vincent Price, die in deze prent de rol van Verden Fell voor zich neemt, al meermaals het werk van Edgar Allen Poe onder handen genomen : The fall of the house of Usher (1960), The pit and the pendulum (1961), Tales of terror (1962), The raven (1963) en The masque of the red death (1964). In 1963 draaiden ze samen The haunted palace, dat door de studio omgedoopt werd tot Edgar Allen Poe's The haunted palace, hoewel het helemaal geen Poe-verfilming was ! The tomb of Ligeia is de laatste Poe-verfilming die Corman draaide, en is tevens de laatste film waarin hij samenwerkte met Vincent Price.

Opvallend aan deze film is de sobere benadering van het materiaal. In tegenstelling tot zijn vorige Poe-verfilmingen - waarbij de kleurrijke kitsch steevast van het scherm spatte - koos Corman er ditmaal voor om veel actie te schieten in hard daglicht en sobere decors. Ook de vertolking van Vincent Price is ditmaal niet compleet over the top maar opmerkelijk ingetogen. Deze aanpak komt de sfeer van Ligeia, dat eerder een macabere lovestory dan een horrorverhaal is, zeker ten goede.

Op deze website kun je het kortverhaal volledig lezen, inclusief de fantastische openingsquote van Joseph Glanville : "And the will therein lieth, which dieth not. Who knoweth the mysteries of the will, with its vigor? For God is but a great will pervading all things by nature of its intentness. Man doth not yield himself to the angels, nor unto death utterly, save only through the weakness of his feeble will."