Alexander the great

Regie : Robert Rossen (1956)

Het zwaar geromantiseerde levensverhaal van één van de grootste veldheren uit de geschiedenis. Geboren als zoon van de Macedonische koning Philippus en koningin Olympias, toont de jonge Alexander zich als een veelzijdige en ambitieuze jongeman. Doordat zijn ouders in onmin leefden en Alexander de kant van zijn moeder koos, verkeerde hij in een zwaar conflict met zijn vader en werd hij zelfs tijdelijk verbannen. Maar na het overlijden van zijn vader (na een moordaanslag) wordt de dan nog maar twintigjarige Alexander de nieuwe koning. Na eerst zijn gezag in Griekenland gevestigd te hebben, richt hij zijn ogen op het Perzische rijk. Het is het begin van een militaire campagne die vele jaren zal duren. Hij trok zelfs naar India tot aan de Ganges, maar zag zich genoodzaakt om terug te keren toen zijn manschappen de tropische regens kotsbeu werden. Enkele jaren later stierf Alexander in Babylon, amper 32 jaar oud, maar stichter van het grootste rijk dat op dat ogenblik ooit had bestaan.

Deze versie werd geschreven, geregisseerd én geproduced door Robert Rossen, een man met een filmografie van amper tien films van zeer diverse pluimage. Zijn grote meesterwerk is The Hustler (het overbekende poolbiljart-drama uit 1961 met Paul Newman in de hoofdrol), maar ook het politieke drama All the king's men uit 1949 had eerder al enkele oscars in de wacht gesleept.

Heel wat minder succes oogstte Rossen met deze peplum-film, die hoogstens als middelmatig kan worden bestempeld. De film sleept zich traag voort en heeft te lijden onder een gebrek aan vinnige actiescènes, terwijl het korte leven van Alexander toch één en al actie was. De weinige actiescènes die er dan toch zijn, worden ongeïnspireerd in beeld gebracht. Aan de cast is op zich weinig aan te merken, maar ze zitten gevangen in een loom scenario.

Colin Farrell (die Alexander speelde in de versie van Oliver Stone uit 2004) mag op beide oren slapen, want ook Richard Burton ziet er belachelijk (en vooral te oud) uit met zijn geblondeerde lokken. Het meest genoot ik nog van het acteerspel van Peter Cushing in de rol van Memnon.

Zelfs de begincredits kwamen al dubieus over, hoewel ik wel kon lachen met de manier waarop de actrice die Olympias vertolkte, werd aangekondigd : featuring the big french star Danielle Darrieux ! (Darrieux is trouwens thans negentig jaar oud en nog steeds actief.)