Scoop

Regie/scenario : Woody Allen (2006)

Terwijl Londen in de ban is van een seriemoordenaar (de zogenaamde Tarot-moordenaar), komt een gevierd Brits journalist te sterven. Tijdens diens reis op het schip van de Dood krijgt hij een geweldige primeur te horen : niemand minder dan Peter Lyman (Hugh Jackman), zoon van een steenrijke Lord, zou de gevreesde seriemoordenaar zijn. Ondertussen is Sondra Pransky (Scarlett Johansson), een Amerikaanse studente journalistiek, op bezoek bij een Londense vriendin. Ze bezoekt de goochelshow van Sid Waterman (Woody Allen) en neemt als vrijwilligster deel aan één van diens trucs. Terwijl ze plaatsneemt in de mystery-box, verschijnt de geest van de overleden journalist aan Sondra en deelt haar de primeur omtrent de seriemoordenaar mee. Met behulp van Sid tracht Sondra om in contact te komen met Lyman om aldus zelf met de grote primeur te kunnen uitpakken. Maar Lyman blijkt een hoogst charmante man te zijn en Sondra wordt al snel op hem verliefd. Sullige Sid geeft de zoektocht echter niet op ...

Alles aan deze film straalt uit dat Woody Allen gewoonweg goesting had om een amusant tussendoortje te draaien. Het resultaat is een vederlichte komedie met een thrillerrandje, even luchtig als chocomousse. Uiteraard heeft het geen enkele zin om vergelijkingen te maken met meesterwerken als Annie Hall, Manhattan of Hannah and her sisters. Daarvoor heeft deze film veel te weinig om het lijf.

Geen grootse cinema dus, maar uitermate amusant tijdverdrijf. Ik zag deze film in een goed gevulde Muhka-zaal, en daar werden regelmatig luide lachsalvo's afgevuurd. Het verhaaltje is aan de dunne kant, maar de vaart zit er goed in en de one-liners zijn even spitant als altijd. Woody Allen speelt (weeral) de zenuwachtige neuroot en houdt de beste quotes voor zichzelf (mijn persoonlijke favoriet : "I was born of the Hebrew persuasion, but I converted to narcissism."). Hugh Jackman is perfect in de rol van de gladde rijkeluiszoon.

En dan is er nog de niet te versmaden Scarlett Johansson-factor. Ook al speelt ze een nerdish studentje, toch blijft haar charme onweerstaanbaar. Ik kan wel begrijpen dat La Johansson het stilaan een beetje beu wordt dat ze veelal op haar uiterlijk wordt afgerekend i.p.v. op haar acteertalent, maar je kunt er gewoonweg niet omheen. De naturel die Johansson in Scoop uitstraalt, veroorzaakte een serieuze barst in mijn hormonenspiegel. Ik kijk al reikhalzend uit naar de dit jaar te verschijnen historische film The other Boleyn girl, waarin Scarlett de rol van Mary Boleyn op zich neemt (en Nathalie Portman de rol van Anne Boleyn). Zou wel eens fataal kunnen zijn voor mijn hormonenspiegel ...