Sour grapes

Regie/scenario : Larry David (1998)

Richie is de zoon van een overbezorgde moeder. Zijn neef Evan is een succesvol arts. Samen met hun vriendinnen brengen de twee een weekend door aan de goktafels van Atlantic City. Maar het zit de twee neven niet mee en ze besluiten om nog wat kleingeld in de slotmachines te steken. Evan leent zijn laatste twee kwartjes uit aan Richie, die er een enorme jackpot mee opstrijkt. Evan vindt dat hij recht heeft op een deel van het geld omdat Richie met zíjn kwartjes de jackpot heeft gewonnen, maar Richie weigert halstarrig. Het is het begin van een ruzie met verstrekkende gevolgen. Evan besluit om bij wijze van wraak aan Richie wijs te maken dat die een ongeneeslijke ziekte heeft. Maar voordat Evan aan Richie kan vertellen dat het maar om een grap ging, heeft Richie al verregaande maatregelen getroffen. Het loopt allemaal verschrikkelijk uit de hand ...

Deze komedie werd compleet neergesabeld door zowat alle critici. De enige reden waarom ik dan toch naar deze film heb gekeken, is de man achter het project : regisseur en scenarist Larry David. Het zalige Seinfeld werd deels door Larry David in het leven geroepen, en het onsterfelijke George Costanza-personage werd zelfs op David gebaseerd. Bovendien is David het brein achter Curb you enthusiam, in mijn ogen de beste komische reeks die ooit in de USA werd geproduced. En wanneer je weet dat ook Ricky Gervais een immens grote fan is van Larry David, dan weet je dat de man niet minder is dan een komisch genie (tenminste voor de fans van lichtjes joods-getinte en gortdroge situatiehumor en vlijmscherpe dialogen).

Dus toch maar een kans gegeven aan Sour grapes. Blijkbaar heeft Larry David zelf plaats genomen in de regisseurstoel (de enige keer in zijn leven overigens) omdat hij schrik had dat er teveel aan zijn script geprutst zou worden. Een nobel motief, maar een geboren regisseur is David zeker niet. Met Sour grapes slaat hij de bal dan ook behoorlijk mis. Hoewel het script best wel wat mogelijkheden biedt (mits wat knip- en plakwerk zou je er zonder moeite een geweldige Curb-aflevering van kunnen maken), worden alle komische mogelijkheden volledig de nek omgedraaid. Vooral de overacting van Craig Bierko in de rol van Richie deed regelmatig mijn tenen krullen van ergernis.

De dialogen (die veelal draaien rond grote of kleine ergernissen) zijn zeer herkenbaar voor de Seinfeld- of Curb-fans. Maar de flauwe acteerprestaties, het ongeïnspireerde regiewerk en de goedkope studiodecors doen geen goed aan het eindproduct. Maar Larry David zou Larry David niet zijn indien hij deze kleine smet op zijn blazoen niet ten goede zou keren : regelmatig wordt Sour Grapes in Curb your enthusiasm door de mangel gehaald. Zelfrelativering en zelfspot zijn dikwijls een kenmerk van genialiteit.