Open doek : Khadak
Regie / scenario : Peter Brosens & Jessica Hope Woodworth (2006)
De herdersjongen Bagi leeft met zijn familie op de koude steppen van Mongolië volgens de eeuwenoude gebruiken van zijn stam. Maar wanneer de nomaden verplicht gedeporteerd worden naar desolate woonblokken (onder het voorwendsel dat er een epidemie is uitgebroken onder het vee) en tewerkgesteld worden in de plaatselijke mijnindustrie, zorgt dit voor een harde confrontatie tussen de westerse cultuur van het geld enerzijds en het nauw met de natuur verwante normenpatroon van de nomaden. Samen met de mooie kolendievegge Zolzaya komt Bagi in opstand.
Brosens en Woodworth draaiden eerder al enkele docu's over Mongolië en leveren met Khadak hun eerste fictie-film af. Met deze Belgisch-Duitse coproductie werd op het festival van Venetië meteen de prijs voor beste langspeelfilmdebuut in de wacht gesleept.
Naast het maatschappijkritische aspect (verplichte deporatie) graaft Khadak veel dieper en wordt via een zwaar poëtisch filmgedicht een beeld geschetst van een cultuur die diep in de natuur geworteld zit en respect voor het verleden koestert. De epilepsie waar Bagi mee worstelt, is niet zomaar een ziekte maar een magisch-realistische poort naar het verleden en naar zijn eigen roots. Naarmate de film vordert, wordt deze poëtische sfeer nog versterkt en moeten de schaarse dialogen volledig plaats ruimen voor symboliek. De kijker die op zoek gaat naar een kant-en-klaar verhaaltje komt bedrogen uit. Van de kijker wordt immers gevergd dat hij bereid is om zich onder te dompelen in een poëtische filmtaal. Geen taal van duidelijke antwoorden, maar een taal van spiritualiteit. Een grote uitdaging in de hedendaagse popcorn-cultuur.
Website Khadak
Geen opmerkingen:
Een reactie posten