Le déclin de l'empire américain

Regie/scenario : Denys Arcand (1986)

Vier Canadese universiteitsprofessoren uit Montreal komen samen op het landgoed van één van hen om een maaltijd voor te bereiden. Ze praten over hun vrouwen, hun affaires, hun verlangens, en vooral over seks. Terzelfdertijd praten vier vrouwen in een fitnesscentrum over hetzelfde : over seks, over mannen, over relaties. Later op de dag arriveren de vier vrouwen op het landgoed en de acht personen zitten rond de dis, uiteraard discussiërend over relaties en over seks. De centrale hypothese : naarmate grote en sterke maatschappijen (zoals bijvoorbeeld het Romeinse Rijk) in verval geraken, is er meer en meer aandacht en ruimte voor persoonlijk genot ...

Laat je niet misleiden door deze synopsis, die kan doen uitschijnen dat het om de zoveelste muffe praatfilm gaat. Toegegeven, het is louter een praatfilm maar het scenario is voldoende fris en de dialogen spitsvondig genoeg om de aandacht gaande te houden. Soms wat veel blabla, maar wat wil je als je acht intellecuelen laat plaatsnemen aan één tafel ? Of zoals één van de personages opmerkt : "Les intéllectuels, ça se parle."

De film leverde een oscarnominatie voor beste buitenlandse film op. In 2003 draaide Arcand het vervolg (Les invasions barbares - zie ook hier), waarin hij de acht vrienden opnieuw laat opdraven in een soort reünie rond het sterfbed van één van hen en hen opnieuw laat filosoferen over het leven, over relaties, over de dood. Een zeer opmerkelijk en schitterend vervolg, ditmaal effectief beloond met een oscar voor beste buitenlandse film. Als je met twee intellectuele praatfilms één oscar en twee oscarnominaties in de wacht kunt slepen, dan ben je een meer dan begenadigd scenario-schrijver en regisseur. Het is derhalve reikhalzend uitkijken geblazen naar de nieuwste film van Arcand (L'âge des ténèbres) die eind dit jaar in de zalen zal uitkomen.