Blood on the sun

Regie : Frank Lloyd (1945)

Nick Condon is werkzaam als journalist in het vooroorlogse Tokio. Hij publiceert een ophefmakend artikel over de imperialistische ideeën van de Japanse premier Tanaka en wordt vervolgens onder zware druk gezet om zijn artikel af te zwakken. Condon weigert echter en komt per toeval in het bezit van een blauwdruk van de plannen van Tanaka om eerst China en vervolgens de rest van de wereld te veroveren. Tanaka zet alles op het spel om deze blauwdruk opnieuw in handen te krijgen en zet zijn sterkste wapen in : de mooie spionne Iris Hilliard. Condon valt al snel voor de charmes van Hilliard. Zal Iris de kant van Tanaka kiezen of blijkt ze alsnog een dubbelspionne te zijn ? Condon zet alles op alles om de plannen van Tanaka naar het buitenland te smokkelen ...

Het schrijversteam dat verantwoordelijk was voor deze film, baseerde zich op wat best kan omschreven worden als een historische roddel. Het zogenaamde 'Tanaka Memorial' - het document waarin Baron Tanaka aan keizer Hirohito een plan uiteenvouwt om de wereld te veroveren - is een historisch omstreden document. Soms omschreven als het Japanse equivalent voor Mein Kampf, wordt het document door anderen afgedaan als een stukje US-propaganda, verzonnen als goedkoop excuus om een oorlog tegen Japan te rechtvaardigen.

Wat er ook van weze, het eindresultaat op pellicule is al even twijfelachtig als het document waarop de film gebaseerd is. James Cagney - vooral gekend van talloze gangsterrollen - acteert op zijn typische gedreven manier en is altijd hyperactief. De Amerikaanse acteurs echter die de Japanse slechterikken moeten vertolken (Tanaka en zijn Geheime Dienst) zetten nauwelijks meer dan karikaturen neer. En als obligate vrouw in het spel is Sylvia Sidney - in de rol van de (dubbel)spionne - nauwelijks overtuigend. Zelfs de beeldkwaliteit is regelmatig van zwakke kwaliteit. Een hooguit matige spionagethriller dus, die toch zijn voetnoot in de geschiedenis van de cinema gekregen heeft : de film sleepte immers - hoe bestaat het ? - een oscar in de wacht voor beste art direction, wellicht als beloning voor de anti-Japanse ondertoon van de film. Japan was op het ogenblik van het uitkomen van deze film immers niet meteen de meest populaire natie ...