Cube

Regie : Vincenzo Natali (1997)

Een man bevindt zich in een grote kubus, waarvan elke zijde 14 meter lang is. In het midden van elk van de zes wanden van de kubus bevindt zich een deur. De man opent één van de deuren, kruipt erdoor en belandt in een nieuwe kubus. In deze nieuwe kubus ligt een dodelijke val : de man wordt onmiddellijk in stukken gehakt door een web van stalen draden. Gaandeweg maken we kennis met zes andere mensen die ook wakker worden in het doolfhof van kubussen : de wiskunde-studente Joan, de psychologe Helen, de architect David, de voortvluchtige crimineel Rennes, politieagent Quentin en de autist Kazan. Niemand van hen weet waarom ze in het schijnbaar eindeloze netwerk van kubussen gedropt zijn. Zonder voedsel of water beschikken ze maar over een beperkte tijd om uit het doolhof te geraken en in vele kubussen zijn dodelijke valstrikken verstopt. De spanningen lopen hoog op en al snel staan de overlevenden ook elkaar naar het leven ...

De Canadese regisseur Natali maakte met Cube zijn eerste langspeelfilm en het was al meteen raak. Met een beperkt budget en een onbekende cast slaagde hij erin om een uiterst beklemmende en claustrofobische scifi-film in elkaar te draaien. De film werd volledig opgenomen binnen de contouren van één kubusvormige set. De illusie van het bestaan van meerdere kubussen werd gesuggereerd door panelen van verschillende kleuren te gebruiken.

De film heeft ondertussen een cultstatus verworven. Het feit dat de kijker geen enkele verklaring krijgt voorgeschoteld, zal hieraan wel niet vreemd zijn. Wie heeft het labyrint gebouwd en waarom ? In welk jaar speelt het zich af ? Waarom werden net deze zeven personen in het labyrint gedropt ? Wat bevindt er zich aan de buitenkant van de kubusconstructie ? Het blijven allemaal open vragen, wat bijdraagt aan de mysterieuze en beklemmende sfeer die er in de film hangt.

De familienamen van de zeven personages zijn allemaal naar gevangenissen genoemd en de keuze van de namen is niet lukraak : zo is de brutale politieagent genoemd naar de ruwe gevangenis van San Quentin. Elk van de zeven personages is aldus een veruitwendiging van de gevangenis waarnaar hij/zij genoemd is.

De cast bestaat uit mensen die in 1997 allemaal nobele onbekenden waren en die nadien vooral in TV-werk opduiken. Zo zullen scifi-fans David Hewlett zeker herkennen uit de TV-series Stargate SG-1 en Stargate Atlantis. En Nicole DeBoer heeft de harten van veel Trekkies gestolen als de verrukkelijke Ezri Dax in Star Trek Deep Space Nine.

Het eindresultaat is een zeer intelligent gemaakte cultfilm, die kan geïnterpreteerd worden als een metafoor voor het leven zelf. Natali regisseerde overigens een kortfilm als vervolg op Cube, waarin meer uitleg verschaft wordt over het leven buiten de kubus. Maar getrouw aan zijn eed om nooit pasklare antwoorden te verschaffen, heeft Natali deze kortfilm kort na het maken ervan zelf vernietigd. Maar succes smeekt om sequels. Cube 2: Hypercube (Andrzej Sekula, 2002) en Cube Zero (Ernie Barbarash, 2004) waren dan ook de logische pogingen om een graantje mee te pikken van het terechte succes van Cube.

Trailer van de film :