The curse of the cat people

Regie : Robert Wise & Gunter von Fritsch (1944)

Amy is het jonge dochtertje van Oliver en Alice. Amy is een dromerig meisje dat teruggetrokken leeft in haar eigen fantasiewereldje, hoewel Oliver flink zijn best doet om haar met andere kinderen te laten spelen. Amy maakt kennis met de oude Julia Farren, een lichtjes dementerende actrice op haar retour die in een oud huis woont met haar dochter Barbara. De twee worden al snel dikke vrienden, dit tot wanhoop van Barbara die door haar moeder niet als dochter wordt (h)erkend. Naas Julia heeft Amy nog een goede (en ingebeelde) vriendin : regelmatig verschijnt aan Amy de geest van Irena, de overleden eerste vrouw van Oliver ...

Na het grote succes van de lowbudget-thriller Cat People uit 1942 trachtte RKO Radio Pictures om er nog wat extra geld uit te kloppen door een soort van vervolg in te blikken. Twee jonge regisseurs (de eerste regie-credit voor Robert Wise) kregen een shoestring-budget ter hunner beschikking.

Het meest opvallende aan deze lichtgewicht-film uit de RKO-stal is nog wel dat de sequel zeer weinig gemeen heeft met haar voorganger : enkele personages dagen wel opnieuw op (Oliver en Irena Reed), maar - in tegenstelling tot wat de titel laat vermoeden - komen er helemaal geen cat people in voor en van een vloek is al helemaal geen sprake. De oorspronkelijke titel was trouwens veel accurater ("Amy and her friends") maar werd geschrapt om commerciële redenen. Frommel ergens 'cat people' in de titel, dan rinkelt de kassa wel !

Producent Val Lewton had voor de gemakkelijkheidsoplossing kunnen kiezen en voortborduren op Cat People met een gelijkaardige plot, maar koos daarentegen voor een fris en origineel script van Bodeen DeWitt, die ook op vernuftige wijze de legende van Sleepy Hollow in het verhaaltje verweefde. Lewton had een voorliefde voor de psychologische horror (in tegenstelling tot de toen meer gangbare monster-flicks), wat hem regelmatig in aanvaring bracht met de RKO-bonzen. Het eindresultaat - hoewel soms een tikje houterig - is een degelijke inspanning om met een gebrek aan middelen toch nog een sfeervolle fantasy-chiller op pellicule te zetten.

Een zeer uitgebreide review valt hier te lezen.

Een kort fragment, waarbij Amy haar ingebeelde vriendin Irena opnieuw ziet verschijnen er ervoor op een pak billekoek getrakteerd wordt door haar vader :