05 februari 2008

Die fetten Jahre sind vorbei (The Edukators)

Regie : Hans Weingartner (2004)

De vrienden Jan en Peter zijn twee linkse anarchisten die graag tegen de schenen van de rijke burgerij schoppen : ze breken 's nachts binnen in grote villa's, zetten het meubilair op een hoopje en laten berichten achter zoals "de vette jaren zijn voorbij" of "U heeft teveel geld". Ook Jule, de vriendin van Peter, heeft lak aan de rijken : ze reed ooit de dikke mercedes aan van ene Hardenberg, een rijke zakenman en moet daar voor de rest van haar leven voor afbetalen. Wanneer Peter een tijdje afwezig is voor een trip naar Barcelona, verklapt Jan het geheim van hun nachtelijke heropvoedingstochten aan Jule. Dit brengt Jule op een idee : binnenbreken in de villa van Hardenberg en ook bij hem de heropvoedingsboodschap achterlaten. Maar één en ander loopt mis : het tweetal wordt betrapt door Hardenberg. Samen met Peter wordt een ontvoering geïmproviseerd, maar niemand weet hoe het nu verder moet. Het feit dat er ondertussen gevoelens zijn ontstaan tussen Jan en Jule, maakt het er niet gemakkelijker op. En dat Hardenberg in zijn jeugd een linkse '68-er was met dezelfde idealen als het jonge trio, brengt het drietal met de voeten op de grond ...

The Edukators is een film over een thema waar iedereen die een tikje ouder is, zich in kan vinden : hoe jeugdige idealen broodnodig zijn maar hoe deze idealen in al hun naïeve goedheid in conflict komen met praktische beslommeringen van alledag en hoe de idealen daardoor gedoemd zijn om te verwateren. Dat sommigen alles hebben en anderen niets, is een hard feit. Maar de goedgelovige intenties van de linkse jongeren bieden ook geen goed alternatief. Een oud en bekend adagium - ook in de film uitgesproken door het Hardenberg-personage - vat het goed samen : als je als jongere geen extreem-linkse idealen hebt, ben je dom. Als je als dertiger nog steeds dezelfde idealen koestert, ben je nog dommer. Aldus hield de film me een spiegel voor : als adolescent dweepte ik met het gedachtengoed van Herbert Marcuse, maar nu weet ik wel beter.

Niet enkel door deze herkenbare thematiek werd de film een succes, maar ook door de frisse vertolkingen. De acteurs die in het vel kruipen van de jonge wereldverbeteraars, doen dat goed. En vooral Burgart Klaussner acteert uitstekend als de rijke Hardenberg, ooit idealist en nu materialist. De mannelijke kijkers zullen veel moeite hebben om hun ogen af te houden van Julia 'Jule' Jentsch, wiens oogstrelende naturel zelfs de meest rechtse kijker zou kunnen overhalen om naar links over te lopen.

Een klein puntje van kritiek situeert zich in de tweede helft van de film. Vanaf het ogenblik dat Hardenberg ontvoert wordt en het viertal zich terugtrekt in een Beierse chalet, lijkt het wel alsof niet alleen de drie ontvoerders niet weten hoe het verder moet, maar ook de scenarist. Dit stuk had een stuk gebalder en krachtiger gekund. Desalniettemin een frisse en vermakelijke film. Ook de uitstekende soundtrack verdient een vermelding (met muziek van o.a. Depeche Mode, The Notwist, Mark Lanegan, Leonard Cohen, T. Raumschmiere, Sophia, Franz Ferdinand en Eagles of Death Metal).

Website van The Edukators

Trailer :


Geen opmerkingen: