In my father's den

Regie : Brad McGann (2004)

Naar aanleiding van het overlijden van zijn vader keert Paul, een gedesillusioneerde oorlogsfotograaf, terug naar zijn geboortestreek in Nieuw Zeeland. Het is niet bepaald een hartelijk weerzien met zijn broer Andrew of met zijn oude jeugdvriendin Jackie. Hoewel hij aanvankelijk zinnens is om onmiddellijk na de begrafenis terug te keren naar één of ander oorlogsfront, doen de opborrelende jeugdherinneringen hem toch besluiten om iets langer te blijven. Hij brengt veel tijd door in de verborgen schuilkamer van zijn vader, volgestouwd met boeken en herinneringen aan vroeger. Paul maakt kennis met Celia, de complexe puberdochter van Jackie. Er ontstaat een nauwe vriendschapsband tussen beiden. Wanneer Celia op een dag spoorloos verdwijnt, krijgt deze band plots een onfrisse geur en is Paul verdachte nummer één. Wat er zoveel jaren geleden plaatsvond in het schuilhol van de vader van Paul en Andrew, is de sleutel tot de gebeurtenissen van het heden ...

Deze film is geen snelle en flitsende thriller over de zoektocht naar een verdwenen meisje, maar is een prangende en benauwende zoektocht naar de drijfveren van de betrokkenen. De tijdslijn van de film is voortdurend verstoord. Uiteraard zijn er de diverse flashbacks naar het verleden van jaren terug, maar ook in de tijdslijn van het 'nu' zijn er voortdurend verplaatsingen naar vroeger en later. Het noopt de kijker tot zeer aandachtig kijken, waardoor de geheimen van het verleden zich langzaam maar zeker laten onthullen. Met elke scène wordt de beerput een stukje verder geopend.

Er zijn ooit heel wat films gemaakt over familiegeheimen die zich langzaam laten onthullen (meestal na het overlijden van één van de familieleden), dus in deze zin is In my father's den zeker niet origineel. Maar de aanpak van het materiaal is zeer intelligent en komt nooit geforceerd over. Met de ruwe schoonheid van Nieuw Zeeland als achtergrond en met zeer gedreven acteerprestaties wordt de roman van Maurice Gee alle recht aangedaan. Weinig bekende gezichten voor de Europese kijker, behalve dat van Matthew Macfadyen die een zeer geloofwaardige Paul neerzet en die bij ons bekend is uit de Britse spionagereeks Spooks.

Opvallend aanwezig in de film : de legendarische Horses-LP van Patti Smith. De film is een uitstekend staaltje intelligente cinema dat ik ten zeerste kan aanbevelen en dat terecht diverse prijzen in de wacht sleepte. Dat de film zo goed als geen release heeft gekregen in de USA, is dan ook des te frappanter. Er valt helaas geen werk meer te verwachten van regisseur McGann, want de man overleed in 2007 aan kanker op amper 43-jarige leeftijd. In my father's den was zijn enige langspeelfilm.

Website In my father's den

Trailer :