Jimmy Rosenberg : de vader, de zoon & het talent

Regie/script : Jeroen Berkvens (2006)

Enkele maanden geleden kwam deze documentaire al ter sprake op het Cahier-forum. Waar ik me verwacht had een een gladde docu over een begenadigd gitarist, bleef ik na het bekijken ervan echter perplex achter, alsof men mij met een natte handdoek in het gezicht had geslagen.

Jimmy Rosenberg is een sinti-zigeuner die in 1980 werd geboren in Helmond. Al snel kwam zijn wonderbaarlijke talent bovendrijven. Een nieuwe Django Reinhardt was opgestaan. Op 9-jarige leeftijd debuteerde hij in een Engelse documentaire ('Django legacy') en twee jaar later stond hij op het podium van het befaamde Django-festival, dat jaarlijks gehouden wordt in het Franse Samois. Wanneer Jimmy nog maar een tiener is, biedt Sony hem een miljoenencontract aan.

Maar dan loopt het mis. Macky Rosenberg - de vader van Jimmy, een verre verwant van Django Reinhardt en een dominante figuur in het gezin Rosenberg - moet voor meerdere jaren naar de gevangenis (Macky bracht zijn schoonzoon om het leven omdat die zijn dochter mishandelde). De structuur die de fragiele Jimmy broodnodig heeft, valt weg. In minder dan een jaar tijd gooit hij al zijn geld over de balk en zijn heroïneverslaving trekt een spoor van vernieling door zijn leven.

Regisseur Berkvens pikt de draad zo'n 10 jaar later op en volgt de gebroken Jimmy gedurende enkele jaren. We zien hoe Jimmy zijn dagen slijt op een kleine kamer in een Brusselse instelling. Hoe Macky uit de gevangenis komt en vastbesloten is om zijn zoon opnieuw op het rechte pad te brengen (al moet hij er diens handen voor kapotslagen). Hoe ook de jongere broer van Jimmy een gebroken man is ("hij is in een trip blijven hangen") en hoe zijn oudere broer definitieve hersenschade heeft opgelopen na overdadig coke-gebruik. Hoe Jimmy voor enkele maanden de gevangenis in moet na een vechtpartij op een treinperron, waarbij iemand zijn oog verloor. Hoe hij uit de gevangenis wordt vrijgelaten en gehurkt voor de gevangenispoort een nieuwe gitaar uittest.

Berkvens koos voor een aparte aanpak om Rosenberg in zijn donkerste uren te tonen. Geen chronologische documentaire, volgepakt met weetjes en cijfers, maar wel een ontroerend en diepmenselijk portret van een gekraakte familie. Er zijn dan ook opvallend weinig archiefbeelden te bespeuren waarbij de jonge Jimmy op een podium staat. De nadruk ligt op footage uit de gezinsomgeving van Jimmy : homevideo's uit de tijd van toen in het ouderlijke zigeunerkamp, waarbij volop gemusiceerd wordt in de woonwagen, tussen de flesjes bier en de spelende kinderen. Deze fragmenten stralen een authentieke schoonheid uit, zoals je die nooit op het podium van pakweg Carnegie Hall zult kunnen zien.

Deze documentaire (ver)oordeelt Jimmy niet, maar laat hem in zijn eigenwaarde. Een wispelturig genie uit een Hollands zigeunerkamp, spilfiguur van een familie waarbinnen de tragedies zich hebben opgehoopt, slachtoffer van roem en drugs, slachtoffer van een teveel aan talent. Ik kan deze ronduit verbluffende documentaire ten zeerste aanbevelen.

De documentaire ging op 05.03.2007 in première in Paradiso, gevolgd door een comeback-concert van Jimmy. De man lijkt zich momenteel gelukkig te herpakken. Via zijn website organiseert hij audities voor een nieuw project. Er valt tevens te lezen dat hij na het ondergaan van een speciale kuur sedert december 2007 volledig clean zou zijn.

Enkele fragmenten uit de documentaire, gevolgd door enkele nummers van het Paradiso-concert :