Best in show

Regie/scenario : Christopher Guest (2000)

De Mayflower-hondenshow in Philadelphia lokt duizenden bezoekers én een bizar amalgaam aan deelnemers die koste wat kost de hoofdprijzen in de wacht willen slepen. Deze mockumentary volgt vijf honden en hun eigenaars vóór, tijdens en ná de show. Een wat sullige visverkoper, twee nichterige homo's, een gefrustreerd koppel die de deur van de hondenpsycholoog platlopen, een stinkend rijke siliconenbabe en een stoffig koppel waarvan de vrouw in haar jonge jaren de matras van zowal heel de Midwest was. Zo de baasjes, zo de honden ...

De regisseur van de film zal bij de fans van This is Spinal Tap geen onbekende zijn. Christopher Guest was immers niet alleen de medeschrijver van deze legendarische rock-spoof, maar vertolkte tevens met verve de rol van Nigel Tufnel. Wat This is Spinal Tap was voor rock, is Best in show voor hondenshows.

Het resultaat is een schitterende komedie. Ik bekeek deze film daags nadat ik enkele ribben had gekneusd bij een nogal onzacht contact met een barkruk, en dat had ik beter niet gedaan. Schuddebuikend lachen was onvermijdelijk maar tevens extreem pijnlijk. Vooral wanneer de hondenshow goed en wel op gang is en langs de zijlijn door twee presentatoren van commentaar wordt voorzien, heb ik regelmatig een lachtraan moeten wegpinken. Het kleine rolletje van Fred Willard als de totaal onkundige co-commentator Buck Laughlin, is van humoristische goudwaarde. Nu ik op imdb een aantal quotes uit de film herlees, lig ik opnieuw in een deuk.

Voor de fans van Spinal Tap is Best in Show gewoon onmisbaar. Niet alleen Christopher 'Nigel Tufnel' Guest is van de partij maar ook Michael 'David St. Hubbins' McKean. Als ik de DVD ergens goedkoop op de kop kan tikken, zal ik niet twijfelen. Eén van de beste komedies die ik in jaren zag.