28 days later

Regie : Danny Boyle (2002)

Enkele dierenrechtenactivisten breken binnen in een Londens labo waar proeven op apen plaatsvinden. Met hun goedbedoelde actie ontketenen ze echter de hel : de apen waren geïnfecteerd met een experimenteel en uiterst gevaarlijk woede-virus. Vier weken na uitbraak van het virus ontwaakt de jonge Jim in een hospitaal uit een wekenlange coma. Niet alleen het ziekenhuis is verlaten, maar ook Londen is volledig leeg. Jim dwaalt door de straten, op zoek naar een levende ziel. Hij loopt Selena, een andere overlevende, tegen het lijf en verneemt van haar de gruwelijke waarheid : het virus verspreidde zich razendsnel en de meeste mensen zijn ofwel geïnfecteerd (en dus compleet onhandelbaar) ofwel vermoord, ofwel geëvacueerd. Samen met nog twee andere 'gezonde' mensen (Frank en zijn dochtertje Hannah) vertrekken ze uit Londen naar hun enige hoop : een plek bij Manchester waar meerdere overlevenden zouden samengekomen zijn. Ze bereiken de plek en worden opgevangen door een legereenheid. Maar daarmee zijn hun problemen verre van opgelost ...

Met blockbusters als Trainspotting en The beach op zijn actief is regisseur Danny Boyle zeker één van de meer succesvolle filmexport-producten van Groot-Brittannië. Zijn post-apocalyptisch drama 28 Days later is een ambitieuze en grimmige film die als allegorie op de hedendaagse verknipte maatschappij regelmatig herinneringen oproept aan de zombie-films van George Romero, zonder er echter ooit de kwaliteit van te kunnen evenaren.

De eerste helft van de film is echter wel sterk. Een griezelige premisse waarbij woedende zombies het gemunt hebben op gezonde mensen en waarbij een sympathiek viertal op de loop moet. Niet bijster origineel, maar wel goed uitgewerkt. Vanaf het ogenblik echter dat het viertal hun einddoel bereikt (de legereenheid in Manchester) verzandt de film plots in een onsmakelijke thriller.

Enige tijd geleden had ik het hier over Sunshine, een scifi-prent uit 2007 en tevens een doomsday-product van de tandem Danny Boyle en scenarist Alex Garland. De parallellen tussen de twee films zijn frapant : beide films beginnen ijzersterk met een goede en vergelijkbare premisse (enkelingen bieden het hoofd aan het mogelijke einde van de beschaving) en met een uitstekende uitwerking, maar beide films worden verknald door een ongeloofwaardig cliché-einde. Boyle en Garland zijn er al een paar keer bijna in geslaagd om het ultieme doemscenario op film te zetten, maar schijnen er maar niet in te slagen om de eindmeet te halen. Garland is momenteel opnieuw een ambiteus scifi-script in elkaar aan het boksen ('Halo'). Benieuwd of hij ditmaal de spankracht wel tot het einde toe kan aanhouden.

Na het open einde van 28 Days later kon een sequel uiteraard niet uitblijven : het werd de zombiefilm 28 Weeks later uit 2007 in een regie van de compleet onbekende jonge regisseur Juan Carlos Fresnadillo.

Trailer :