Match point

Regie/scenario : Woody Allen (2005)

Chris Wilton is een voormalig professioneel tennisspeler die nu de kost verdient met het geven van tennislessen in een poepsjieke Londense club. Hij geeft les aan ene Tom Hewett, zoon van een steenrijke zakenman. De twee worden vrienden en Chris wordt geïntroduceerd in de zeer gepriviligeerde wereld van de familie Hewett. Zo maakt hij kennis met Toms zusje Chloe, die onmiddellijk onder de indruk is van Chris. Ook de rest van de familie Hewett ziet Chris wel zitten, stuurt al snel aan op een huwelijk tussen Chris en Chloe en biedt hem een lucratieve job aan in het zakenimperium van de familie Hewett. Voor Chris is dit de ideale kans om definitief zijn arme afkomst achter zich te laten en in rijkdom te leven. Maar ondertussen heeft Chris ook kennisgemaakt met Nola, een weinig succesvolle Amerikaanse actrice en een tijdje de verloofde van Tom. Er hangt onmiddellijk veel chemie in de lucht tussen Chris en Nola en de twee beginnen een relatie. Chris moet zich in steeds complexere bochten wringen en zit pas echt in de problemen als Nola zwanger wordt. Hij zoekt zijn heil in een drastische oplossing ...

Match point is de eerste film die Woody Allen volledig in Groot-Brittannië opnam en hij maakte hiervoor gebruik van een bijna uitsluitend Britse cast (op Scarlett Johansson na). Een jaartje later zou Allen zijn Britse avontuur nog eens dunnetjes overdoen met het veel luchtigere Scoop, waarin hij opnieuw het genot had zich van Johansson te mogen bedienen.

Er zijn nog enkele elementen opvallend aan deze film, die zowat de veertigste film van Woody Allen moet zijn. Het feit dat Allen er zelf niet in acteert en dat hij ditmaal niet kiest voor een nerveuze New Orleans jazz-score maar voor een sobere en beklemmende opera-soundtrack, zorgt ervoor dat de film niet behept is met die anders zo typerende neurotisch-zenuwachtige sfeer. Het hoofdpersonage is geen sullige schlemiel, maar een intelligente man die weet wat hij wil en die houdt van opera, Strindberg en Dostojewski. Het feit dat hij in het begin van de film zit te lezen in "Schuld en boete" is overigens geen toeval. Het hoofdpersonage lijkt in zijn beweegredenen nogal hard op de Raskolnikov-figuur uit de beroemde Dostojewski-roman.

Het script is zeer intelligent en evenwichtig geschreven. Allen op zijn best die uitgebreid de tijd neemt om zijn verhaal te vertellen. Met een lengte van ruim twee uren is deze film veruit de langste film die Allen ooit draaide. Er zit een goede gelaagdheid in deze film die naar het einde toe een zeer wrange bijsmaak krijgt. De filmstijl van Allen is altijd sober en staat in dienst van het script. Zelden of nooit kwam deze sobere filmstijl één van zijn films beter ten goede dan in Match Point.

Ik kan het toch niet laten om een speciale vermelding neer te pennen voor Scarlett Johansson. Nooit zag zij er zo mooi, zo sexy, zo erotisch uit. Vanaf het allereerste moment dat zij in beeld verschijnt, is niet alleen hoofdpersonage Chris maar elke gezonde heteroseksuele man niet meer dezelfde als voorheen. Nu één of andere Brit zopas 40.100 $ op eBay heeft neergeteld voor een date met Johansson (ten voordele van Oxfam), kan het niet anders of deze té rijke fan heeft ook genoten van Match Point.

Woody Allen heeft bij mij altijd een streepje vóór gehad. Doe het hem maar na : op je eentje ruim veertig films schrijven, regisseren, in het merendeel ervan de hoofdrol spelen, een paar oscars binnenrijven én meestal een meer dan behoorlijk niveau halen. Met Match point bereikt hij een nieuwe piek van zijn kunnen. Een goed doordacht script met bitsige twists & turns en een goed geregisseerde cast maken Match point tot een niet te missen film.

In de trailer helaas geen prangende operamuziek, maar gelukkig wel veel Johansson :