27 april 2008

Open doek : Meduzot

Regie : Shira Geffen & Etgar Keret (2007)

Het leven lijkt voor vier vrouwen in Israël op drift te slaan, net zoals kwallen (vandaar de titel) zich laten meedrijven door de stroom. De jonge Batya woont in een schamel appartement, werd net gedumpt door haar vriendje en heeft een weinig inspirerende job als dienster op huwelijksfeesten. Eén van de bruiden is Keren, die echter vlak voor de geplande huwelijksreis naar de Caraïben haar been breekt en aldus met haar echtgenoot een weinig plezierige honeymoon doorbrengt in een doorsnee hotel in Tel Aviv. De norse vrouw op leeftijd Marka krijgt door haar dochter - die het te druk heeft met haar eigen theatercarrière - een Filippijns hulpje toegewezen, Joy genaamd. Joy heeft heimwee naar het thuisfront, en vooral naar haar zoontje. En dan is er nog een mysterieus en zwijgend meisje dat uit de zee komt opduiken en in het leven van de ondertussen werkloze Batya terechtkomt. Het meisje vormt een bindmiddel voor de vier twijfelende vrouwen, wiens levens zachtjes tegen elkaar opbotsen ...

Wanneer je uit een ruim aanbod moet kiezen op een filmfestival (in casu Open Doek), dan zijn er altijd hits & misses. Door specifiek te kiezen voor films die zich - vanwege filmstijl, land van origine of regisseur - waarschijnlijk zullen nestelen in één van de niches waar je interesse naar uitgaat, probeer je het aantal misses te beperken. Maar soms heb je wegens programmatorische overlappingen of hiaten weinig keus en moet je de sprong in het diepe wagen.

Zo'n sprong in het diepe was Meduzot, aanvankelijk bedoeld als opvullertje in mijn schema en waaromtrent ik niet het minste verwachtingspatroon had. Mea culpa ! Eindelijk een film uit Israël zonder een politiek discours. Geen bomaanslagen, geen burgeroorlog, geen Palestijnse kwestie. Maar wel : een fris en ontroerend kleinood dat zich bedient van een fijnzinnige en poëtische filmtaal met een magisch-realistisch randje. In een ondertoon van absurditeit en wrange humor worden de herkenbare verhalen verteld van gewone mensen wiens levens altijd nét naast de rails lijken te lopen. Wat ze ook doen, het plaatje klopt nooit volledig. En dat hangt niet van wereldschokkende gebeurtenissen af, maar van kleine details. Een slechte dag op het werk, het breken van een been, het kopen van een geschenk, een toevallige babbel in een traphal, een lekkend plafond, ... : steeds weer die tegenstroom waartegen niet op te boksen lijkt. Meduzot is een klein maar fijn pareltje.

Geen opmerkingen: