Earth (Kunstencentrum Stuk Leuven - 27.03.2009)

De exploten van Bram Devens, die met zijn éénmansproject Ignatz een soort van getroubleerde freakblues brengt, konden ons nauwelijks deren. Misschien dat dit gepiel op een ander moment dan op het einde van een werkweek en onder invloed van alcoholintoxicatie wel gesmaakt kan worden. Nu alleszins niet.

Astrologen zullen het afdoen als onzin, maar muziekliefhebbers zullen het Ptolemaeus-gewijs beamen : in het centrum staat Earth en daarna begon Sunn O))) er rond te draaien. Zonder het pionierswerk van Dylan Carson zouden de drone-excursies van Stephen O'Malley en Greg Anderson gewoonweg ondenkbaar zijn.

Kunstencentrum Stuk was verre van uitverkocht om de minimalistische en repetitieve composities van Carson en de zijnen te komen aanhoren. Carson is een zalig figuur om te observeren : een stevige manskerel, de armen vol slangen-tattoos, pornosnor, een fout hemd, een kapsel à la Leo Martin zaliger dat zonder al te veel fantasie voor een potsierlijke toupet versleten kan worden, een niet passend en ijl stemgeluid alsof Carson zonet aan de fles met helium heeft gehangen.

Weinig verrassingen in de solide set, die geheel opgetrokken was uit nummers van het laatste album The bees made honey in the lion's skull (2008), aangevuld met twee nieuwe nummers. De bandleden lijken constant in slow motion te bewegen, met drumster Adrienne Davis op kop. Wat me ook al bij de vorige keer opviel, is het feit dat het groepsgeluid zeer hecht klinkt : er is geen ruimte voor solo's, alles is onderdanig aan het homogene geheel. Vooral de rol van toetsenist Steve Moore is hierin tekenend : zijn instrument vormt een perfecte aanvulling op de lang uitgesponnen gitaarthema's van Carson.

Hoewel de nummers voor een groot stuk uitwisselbaar zijn, was Junkyard priest (enkel verschenen als bonustrack op de vinylversie van The bees) zeker één van de betere songs. Het nummer mondt uit in een fijne trombone-climax (bespeeld door Moore). Maar ook de twee nieuwe nummers die in de setlist opgenomen waren, mochten er absoluut zijn en doen het beste vermoeden voor het nieuwe album waar de band momenteel aan werkt. Geen van de twee nieuwe nummers draagt al een naam en eentje ervan werd zelfs voor de allereerste keer voor een publiek opgevoerd. Het eerste nieuwe nummer associeerde ik met native Americans terwijl de tweede nieuwe track een iets scherpere gitaarlaag meekreeg. Maar dat kan ook aan mij gelegen hebben. De vele irritante wauwelbakken ten spijt : een fijne avond.

Setlist :
1. Omens and portents II : carrion crow
2. Engine of ruin
3. Hung from the moon
4. The bees made honey in the lion's skull
5. Junkyard priest
6. New untitled song
-----
7. New untitled song (première)
8. Rise to glory