Sunn O))) (Predikherenkerk Leuven - 26.05.2009)

Naar aanleiding van de tiende verjaardag van hun debuut The Grimmrobe Demos besloten de drone-Goden Stephen O'Malley en Gred Anderson van Sunn O))) om hier een korte tournee van tien Europese concerten aan te wijden : de zogenaamde Shoshin/Grimmrobes-tournee. Dit bracht het duo o.a. naar de uitverkochte Onze-Lieve-Vrouw-ten-Predikherenkerk in Leuven, voorwaar een gedroomde setting voor een concert.



Wellicht keerden de bouwers van deze gotische kerk zich om in hun graf toen O'Malley en Anderson in hun gekende monnikenpijen het podium betraden. Zoals aangekondigd werd er uitsluitend materiaal uit hun oerperiode gespeeld. De concerten van Sunn O))) staan gekend om hun verschroeiend volume. Dat was al in 2006 en in 2007 het geval en dat was vanavond niet anders. Van bij de eerste noot trillen de broekspijpen rond de benen, de penis tegen de boxershort, de trommelvliezen tegen de gehoorbeentjes. Om aan te tonen hoe luid één en ander was : tijdens het eerste deel van het concert stond ik in de buurt van de mengtafel en voelde ik verfschilfers naar beneden komen. Bovendien las ik op één of ander forum dat het gerucht de ronde deed als zou een speciale verzekering afgesloten zijn voor glasbreuk. Het concert eindigde voortijdig (na een dik uur) toen de politie blijkbaar had vastgesteld dat de geluidsnormen véél te hard werden overschreden.

De rookmachine draaide overuren en hulde de kerk alras in een schier ondoorzichtige waas, waarin niets meer te ontwaren viel. O'Malley en Anderson werden pas tegen het einde van het concert opnieuw een tikkeltje zichtbaar toen ze met de vuist in de lucht geheven het podium verlieten. Voor het overige enkel een dicht mistgordijn, waardoorheen slechts af en toe één van de versterkerstorens als een monoliet kwam opdoemen.



Een concert van Sunn O))) ondergaan heeft een masochistisch randje : je weet op voorhand dat je ondergedompeld zult worden in een zeer sloom, monotoon en bijna ondraaglijk massief geluid. Toch werkt het telkens weer. Als ik me niet vergis, was dit de vierde keer dat ik me 'onderwierp' aan de ervaring en opnieuw miste het concert zijn effect niet. Je hersengolven worden volledig onderworpen aan de drone. Tijdens een saai concert kunnen je gedachten al eens afdwalen naar iets anders (een mooie vrouw, wat zal ik morgen eten ?, ...) maar niet tijdens Sunn O))) : het lijkt wel alsof andere gedachten gewoonweg niet mogelijk zijn. Je wordt onweerstaanbaar naar één focaal punt geloodst en je zult dat punt pas opnieuw verlaten wanneer de stekker uit de versterkers getrokken wordt. Een hypnotiserende ervaring. Het concert was al een dik kwartier onderweg toen de eerste minieme variaties opdoken, waarop verder werd voortgebouwd. Af en toe lichtjes headnodden tot het (verlossende ?) einde. Voor sommigen is de muziek van Sunn O))) misschien een dampende hoop drek of hooguit lokvoer voor ongewassen arty farty-types, maar ik ben fan. Eénmaal je de klik gemaakt hebt, laat Sunn O))) je niet meer los.


Een zeer leuk stuk van het concert zie je hier maar klik vooral ook door naar deze fantastische review.