Channel Zero (AB - 22.01.2010)

Halfweg de jaren negentig reikte Channel Zero kortstondig naar de sterren aan de metalhemel. Met de albums Unsafe en Black Fuel werd een breed publiek bereikt en stond de band op de hoofdpodia van grote festivals. Een (te) groot avontuur in de States mondde echter uit in een financiële kater. Icarus verbrandde zijn vleugels, kondigde onverwacht in 1997 de split aan en de bandleden gingen elk huns weegs. Zo zagen we frontman Franky De Smet Van Damme ooit een ronduit zwak optreden geven met Skitsoy in het voorprogramma van Prong.

De roep om een reünieconcert klonk steeds luider. Toen het eerste reünieconcert in de AB werd aangekondigd, vlogen de tickets met zo'n rotvaart de deur uit dat nog een vijftal extra concerten werden ingelast. Wij wisten tickets te bemachtigen voor het allereerste concert van deze reeks en bevonden ons tussen een publiek dat voornamelijk uit (allesbehalve welriekende en overdadig zwetende) dertigers bestond.

Bij wijze van intro weerklinkt She watch channel zero, de klassieker van Public Enemy waaraan de band zijn naam ontleende. Op het podiumgrote doek dat de bandleden vooralsnog aan het zicht onttrekt, worden helicopterbeelden getoond uit de clip die eertijds werd opgenomen ten tijde van Black Fuel. Strategisch geplaatste spots tonen de grote silhouetten van de nieuwe gitarist Mike Doling en bassist Tino De Martino terwijl ze de openingsnoten van Black Fuel inzetten. Krachtig materiaal en meteen één van de beste nummers van de avond. Franky was goed bij stem maar waarom hij zich - op één uitzondering na - steeds tot Engelstalige bindteksten beperkte, is me een raadsel. Heel even refereerde hij aan het ontbrekende bandlid door Why aan te kondigen met : "that's why ... you always have to wear earpluggs !". Gitarist van het eerste uur Xavier Carion kon tijdens de reünietournee immers niet aanwezig zijn wegens een te ver gevorderd stadium van gehoorschade.

En met de nieuwe gitarist Mike Doling belandden we meteen bij één van de pijnpunten van vanovond. De man is een weinig charismatische poser die niet genoeg in huis had om de nummers naar een hoger niveau te tillen. Toen naar het einde toe gastgitarist Marcel Coenen enkele weinig bekende nummers uit de zeer oude Zero-doos meepingelde, gaf dat meteen heel wat extra body aan de muziek. Maar helaas was deze behandeling slechts voor enkele nummers weggelegd. Sommige nummers eindigden nogal abrupt en onbeholpen en her en der klonk het samenspel niet al te strak.

Maar ere wie ere toekomt : de show ging vergezeld van een zeer professionele en efficiënte lichtshow, die gebruikt maakte van een vijftal projectieschermen en leuke visuals. Zo ging de nieuwe single Black flowers gepaard met een sexy clip vol hete meiden, waarin ik zowaar pornolegende Ron "The hedgehog" Jeremy in een korte cameo meende te herkennen. En Help blijft natuurlijk een knaller van formaat.

Het publiek liet de muzikale slippertjes niet aan z'n hart komen en ging oldschool uit de bol. Het trio Fool's parade - Lonely - Suck my energy was best in orde en deed de ouderwetse moshpit tot bijna aan de PA-stand uitbreiden. Maar waarom dan in godsnaam werd afgesloten met het weinig spannende Man on the edge, zal ik wel nooit begrijpen. We waren vanavond getuige van een goede rockshow die echter niet goed genoeg was om de grote hype omtrent de reünie te rechtvaardigen. Channel Zero reikte opnieuw even naar de sterren ... maar vergat z'n laddertje mee te brengen.

Setlist :
Intro
Black fuel
Heroin
Bad to the bone
Mastermind
Why
Self control
Run w.t.t.
Unsafe
Dashboard devils
Call on me
Black flowers
Help
No light
Succeed or bleed
Inspiration to violence
Chrome dome
Fool's parade
Lonely
Suck my energy
Man on the edge