Eek-A-Mouse (Petrol - 26.02.2010)

In de mooie platencollectie van stamclub Cahier de Brouillon is een kleine maar waardevolle ruimte voorzien voor enkele vinylpareltjes uit de dubgeschiedenis. Majestic Dub van Joe Gibbs & The Professionals is zo'n juweeltje maar ook Skidip! van Eek-A-Mouse maakte ooit deel uit van vele nachtelijke DJ-escapades van ondergetekende. Wanneer deze bekende exponent van de Jamaicaanse singjaying-scene aantreedt in de Petrol, was onze aanwezigheid dan ook vanzelfsprekend.

De begeleidingsband van Eek-A-Mouse was recht uit een catalogus voor rastafari gelopen : indrukwekkende dreadlock-kapsels gehuld in de typische rastamutsen. Een sobere maar efficiënte band wiens rol zich overigens compleet beperkte tot een muzikale backdrop voor de zang van Eek-A-Mouse. Na een korte muzikale intro verscheen de man uiteindelijk zelf ten tonele, compleet wars van reggae-clichés : baseball-cap, baggy pants en een Al Capone-shirt. Was dit de man die het singjaying-genre aan de wereld heeft geschonken ?

Voor wie niet bekend is met het genre : de lyrics van Eek-A-Mouse bestaan niet alleen uit gewone woorden, maar ook uit een soort van dubscat. Opeenvolging van alliteraties van korte lettergrepen in schijnbaar infantiele woorden zoals beedeedeedeebangbang of benggengagengenggeng doorspekken de lyrics én optredens van Eek-A-Mouse. Zo ook vanavond, zoals in de klassieker Sensee Party, een weinig verhullende ode aan marihuana. Dat Eek-A-Mouse een Jamaicaan in hart en nieren is, bleek wel uit zijn talloze vermeldingen naar softdrugs. "We smoke ganja !" - "Where the weed at ?" - "How are you feeling tonight, what are you smoking tonight ?" - "Don't drink and drive, but smoke and fly high !" Een boodschap die niet in dovemansoren terecht kwam, want het zeer talrijk opgekomen publiek stak menige spliff op.

Omtrent die talrijke opkomst : ik was ten zeerste verbaasd over de massale opkomst voor dit concert. Met name veel jonge mensen die blijkbaar zonder enig probleem bereid waren om 20 à 25 € neer te tellen voor een nogal onhippe act, die de mensheid albumtitels heeft geschonken zoals Mouseketeer, Eek-A-Nomics, U-Neek, Eeksperience en Eek-A-Speeka.

Tijdens een tweetal numers trok Eek-A-Mouse enkele fans het podium op om er daar een leuk dansfeestje van te maken. Ik kan niet anders dan een eervolle vermelding uitdelen aan een ietwat oudere groupie die van de gelegenheid ongegeneerd gebruik maakte om talloze foto's te trekken van haarzelve in een innige omhelzing met de twee koppen grotere Eek-A-Mouse.

De meeste nummers van Eek-A-Mouse zijn onderling uitwisselbaar. Of het nu gaat om het eerder genoemde Sensee Party of om Na make mi girl away : steeds weer singjaying, referenties naar ganja en het in hondervoud herhaalde "How you feelin' ?". Gedurende enige tijd werkt het recept wonderwel en wordt je meegevoerd op die voortkabbelende baslijnen en dubscats maar na anderhalf uur was het dubvaatje afgetapt en de muzikale joint opgerookt. Het was leuk om die kop van de Skidip!-hoes nu eindelijk eens op een podium bezig te zien, maar het geduld van de neutrale concertganger die geen geestesverruimende middelen tot zich genomen had, werd op het einde wel op de proef gesteld.