Greg Dulli (Trix - 13.11.2010)

Veel muzikanten zouden een arm of nier veil hebben om een tijdloze klassieker te kunnen schrijven. Zoals bijvoorbeeld het album Gentlemen (1993) van The Afghan Whigs, waarin Greg Dulli op pijnlijk openhartige wijze zijn getroubleerde relaties met het vrouwelijke geslacht uit de doeken doet. Een paar bands, albums en decennia later grijpt Dulli nog steeds naar de keel. Voor de gelegenheid akoestisch en uitgepuurd maar toch nog rauw.


Vanavond werd Dulli bijgestaan door twee bandleden van The Twilight Singers, de band waarin Dulli momenteel het gros van zijn eieren kwijt kan : Dave Rosser op akoestische gitaar (en begeleidende vocals) en Rick Nelson op cello en viool. Dulli zelf wisselde af tussen akoestische gitaar en piano. Dulli is al enige tijd geen strakke en jonge rockgod meer, die in zijn piekdagen talloze vrouwen in katzwijm deed vallen (nietwaar, Chantal Pattyn ?). Maar het feit dat hij vele kilo's zwaarder en enkele verslavingen lichter is geworden, doet nog altijd geen afbreuk aan zijn talent als schrijver van indrukwekkende songs.

Deze songs laten zich uitstekend lenen voor een akoestische behandeling. Denk dan niet aan de vele draken die MTV Unplugged ooit heeft opgeleverd, maar denk aan het uitbenen van een nummer tot zijn essentie. Voeg daarbij die existentiële oerschreeuw waarop Dulli een patent heeft (Edvard Munch's "De Schreeuw" zou kunnen klinken als Dulli), en alle ingrediënten zijn aanwezig voor een scherp avondje muziek. De Trix-zaal (het vroegere Hof Ter Lo) was dan ook in mum van tijd uitverkocht voor dit redelijk unieke concert, want Dulli deed met deze akoestische toer in Europa slechts vier landen aan.

Er werd uitgebreid gegrasduind in het ruime oeuvre dat Dulli met zijn diverse projecten al heeft nagelaten. Vooral nummers uit de albums die hij met The Twilight Singers opnam. Opmerkelijk hierbij ook de keuze voor twee nummers uit het coveralbum She Loves You uit 2004 : naadloos ging John Coltranes A Love Supreme over in de soul van Marvin Gaye met diens Please Stay (Once You Go Away). Een knap tweeluik, dat een eerste gitaarhoofdstuk besloot, waaruit we vooral ook een aangrijpend Bonnie Brae onthouden.

Daarna werd het publiek definitief bij het nekvel gegrepen toen Dulli achter de piano plaatsnam. "The Killer" bracht al enkele nekhaartjes in opstand, en dat werd er niet beter op toen een Whigs-hoofdstukje werd aangesneden. Van bij de aanvang van het concert werd Dulli warm onthaald door het publiek (ondanks een wat aarzelende start), maar vanaf dit moment sloeg de bewondering om in enthousiasme en ontstond er een aanstekelijke interactie tussen artiest en publiek. Bij een iets te hevige reactie van een fan bij aanvang van The Killer, vergoelijkt Dulli dit : "hey man, it's saturday night, let it all hang out, I don't give a fuck". En ook later in de set - vroegtijdig applaus tijdens een break in het intieme Step Into The Light - sustte Dulli de gemoederen.

Voordat hij aan Let Me Lie To You begon, meldde Dulli nog terloops dat het al ruim 15 jaar geleden was dat hij nog in Antwerpen gespeeld had. Raar, want hij treedt in feite dikwijls in België op ... "but I've been hanging out in Bruges and Charleroi". En over Forty Dollars wist Dulli te vertellen dat je verdraaid high moet zijn om zo'n lyrics te schrijven en dat hij geen flauw idee had waarover het nummer eigenlijk ging. Schitterend nummer trouwens, waarin een perfect geplaatst stukje "She Loves You" van The Beatles opduikt.

Begin 2011 zal een nieuw album van The Twilight Singers verschijnen ("Dynamite Steps"). Volgens een Dulli een plaat vol complexe rock en "throbbing synthesisers" ("but no Nine Inch Nails, don't worry"). Reden waarom de nieuwe nummers zich blijkbaar moeilijk akoestisch lieten vertalen, maar de enkele nummers die eruit gebracht werden, doen alvast het beste vermoeden voor het nieuwe materiaal. De reguliere set werd besloten met de nieuwe track Never Seen No Devil, dat tot ieders jolijt werd besloten met enkele flarden uit Milez Is Dead, een nummer dat in zeven haasten werd toegevoegd aan het Congregation-album uit 1992 van The Afghan Whigs en dat een klassieker geworden is.

Logischerwijze was er minder aandacht voor het werk dat Dulli uitbracht in samenwerking met Mark Lanegan onder de naam The Gutter Twins. De unieke, doorrookte stem van Lanegan is moeilijk te vervangen, en hoe geweldig "The Stations" ook is, zonder Lanegan is het toch niet hetzelfde. Uit de bisronde valt vooral Down The Line te onthouden, een geniale versie van het nummer van José González. Het nummer kreeg een schrijnend einde mee, met Dulli die zijn schurende stembanden volledig openzet om "Don't let the darkness eat you up" uit te schreeuwen. En in Teenage Wristband kwam zowaar even de Pinball Wizzard van The Who om het hoekje kijken.

Elke rechtgeaarde Dulli-fan moet maar even een blik werpen op onderstaande setlist, om te weten dat dit 100 minuten durende concert er eentje was om in te kaderen. Het concert was misschien wel geen aaneengeregen reeks van onvergetelijke hoogtepunten (daarvoor was het niveau een tikje te onregelmatig), toch zaten er enkele parels in zoals je ze zelden hoort.


Gitaar
1. St. Gregory (The Twilight Singers - Blackberry Belle)
2. God's children (The Gutter Twins - Saturnalia)
3. Blackbird and the fox (The Twilight Singers - Dynamite steps)
4. Bonnie Brae (The Twilight Singers - Powder Burns)
5. A love supreme (The Twilight Singers - She Loves You)
6. Please stay (once you go away) (The Twilight Singers - She Loves you)

Piano
7. The killer (The Twilight Singers - Blackberry Belle)
8. Crazy (The Afghan Whigs - 1965)
9. What jail is like (The Afghan Whigs - Gentlemen)

Gitaar
10. 66 (The Afghan Whigs - 1965)
11. Let me lie to you (The Afghan Whigs - Congregation)
12. Forty dollars (The Twilight Singers - Powder Burns)
13. Step into the light (The Afghan Whigs - Black Love)
14. If I were going (The Afghan Whigs - Gentlemen)
15. Summer's kiss (The Afghan Whigs - Black Love)
16. Follow you down (The Twilight Singers - Blackberry Belle)
17. The Stations (The Gutter Twins - Saturnalia)
18. Never seen no devil (The Twilight Singers - Dynamite Steps)

----------

Piano
19. Candy cane crawl (The Twilight Singers - Powder Burns)
20. Down the line

Gitaar
21. Teenage wristband (The Twilight Singers - Blackberry Belle)
22. The twilite kid (The Twilight Singers - Twilight as Played by The Twilight Singers)