10 november 2010

Prince (Sportpaleis - 08.11.2010)

Amper vier maanden nadat Prince een uitstekend concert gaf op Werchter Boutique, passeerde de man opnieuw door België. Dit nieuwe concert werd - na eerder uitstel - in allerijl pas enkele dagen voordien definitief bevestigd, maar desalniettemin raakte het Antwerpse sportpaleis zo goed als uitverkocht. Het bevoorrechte publiek was getuige van een waanzinnige concertavond, zoals je er niet al te veel in je leven meemaakt.

We zagen vóór het concert drummer John Blackwell al flink opgepept rondlopen in de gang achter het podium. Een voorbode van wat zou komen. Terwijl de openingsakkoorden van 'Controversy' zich al op gang trokken, brachten de drie achtergrondzangeressen nog even het Onze Vader ten berde. Een schietgebedje voordat de grootmeester himself de hoogmis op gang zou trekken met een stomende medley van een kwartiertje, waarbij Prince het publiek duidelijk geen blaasjes wijsmaakte door te beweren dat we op dat moment 'in the funkiest place in the world' verbleven. Controversy ging naadloos over in Sexy Dancer, in een cover van Le Freak om even (schijnbaar) eenvoudig opnieuw in Controversy over te gaan.

Snel even ademhalen voordat een nieuw blik met hits werd opengetrokken. De nog steeds feilloos opererende falsetto van Prince in Uptown, redelijk snelle versies van Raspberry Beret en Cream (waarbij Prince voor de eerste maal op gitaar soleerde), en de iets minder bekende nummers "Cool" en "Let's Work", die beiden begeleid werden door lyrics op het grote scherm achteraan het podium. Het publiek begon stilaan onder stoom te komen, zeker toen Prince ook enkele übercoole danspasjes placeerde. U Got The Look was de kers op de taart van deze onweerstaanbare brok vol groove en speelplezier. En het was duidelijk dat Prince zelve er ook grote schik in begon te hebben.

Net zoals op Werchter Boutique werd het tempo nogal bruusk onderbroken toen Prince even het podium verliet en zijn drie achtergrondzangeressen op de voorgrond traden voor een ietwat melige medley. Het publiek stond erbij, keek ernaar, en wachtte reikhalzend op de terugkeer van Zijne Purperheid. Dit intermezzo was het enige minpuntje van het ganse concert. Maar we zullen maar niet klagen zeker, want wat daarna nog kwam ...

Prince had tijdens het eerste deel van het concert al even een glimp laten zijn van zijn talenten als gitarist, maar ging er helemaal mee aan de haal tijdens Shhh. Een gewoonweg briljante solo die het nummer naar ijle hoogten optilde. Waar er voordien sprake was van een zeer goede show, begon je al stilaan te voelen dat deze avond vanaf dit moment speciaal zou worden. Prince in een relaxte en goede bui die tegen de sterren op aan het soleren was en het Sportpaleis volledig in zijn hand had. Ook het obscure "She is always in my hair" kreeg een lange bewerking, waarna het gulzige publiek opnieuw enkele hits gevoederd kreeg. Let's go crazy werd door de mangel gehaald en vermengd met het onweerstaanbare Delirious en ook de evergreen 1999 werd even in de mix gezwierd. Voor elke megahit die je hoort, kun je er wel twee verzinnen die je ook wil horen. Het hitarsenaal van Prince is in feite verbluffend groot.

Op Werchter Boutique was Purple Rain zeer speciaal, omdat nét bij de eerste tonen een warme plensbui losbrak. Maar omdat het zelfs voor Prince onmogelijk is om de weergoden in het Sportpaleis uit te nodigen, deed hij dan maar the next best thing : een versie neerpoten die elk haar op je lichaam deed rechtstaan. Een zeer lang uitgesponnen versie waarbij hij zich opnieuw een meester toonde in het bespelen van publiek én gitaar. Die solo's ! Je zou er bijna het aangepaste funky arrangement van het daaropvolgende Kiss (en de aangepaste lyric : "you don't have to watch ... sex in the city to have an attitude") bij vergeten.

Met verschillende onderbrekingen volgden daarop nog een fikse reeks encores, die het publiek langzaam maar zeker in een delirium brachten. "Sometimes it snows in April" begon sober, ondersteund door toetsen, maar ook hier kon Prince het niet laten om met een splijtende gitaarsolo te besluiten. Ik val in herhaling, maar ook dit was wederom een hoogtepunt. En toen Prince na Dreamer zijn gitaar plotsklaps het publiek in keilde, was de waanzin compleet. Enkel roadies ontfermden zich overigens vakkundig over het instrument, al was het maar om lynchpartijen in de Golden Circle te voorkomen.

Toch nog maar even het tempo de hoogte injagen, bedacht Prince zich, die zich nu helemaal als een vis in het water voelde en zijn New Power Generation - waarvan de bezetting overigens constant wijzigt - strak in de hand had. De ouwe discokraker Dance Disco Heat (van Sylvester James) heeft de neiging om je benen een serieus pak jeuk te bezorgen. De achtergrondzangeressen brachten nog een andere disco-coryfee onder de aandacht middels de Chaka Khan-cover "I feel for you", die overging in een lange versie van Love Bizarre. Prince : een onbereikbaar genie dat excentriek zit te wezen in Paisley Park ? Je zou denken van niet, want een paar dozijn mensen uit het publiek werd tijdens Love Bizarre uitgenodigd om met hem een dansje te plaatsen en Prince liet alle remmen los, grappend en grollend met de mensen om hem heen, lopend en jammend en grijnzend.

Over The Love We Make zullen de meningen misschien verschillen. Op de keper beschouwd is dit een nogal naïeve zeperd, maar de overtuiging waarmee Prince "the only love there is, is the love we make" zong, deed alle meligheid vergeten. Hij voegde er nog wat lyrics aan toe, in de trant van "don't look for love above, but look for it down on earth" en verkeerde zowaar bijna in religieuze extase. Prince predikte vanop zijn kansel en het publiek luisterde gedwee, als schapen naar hun herder.

De zoveelste exit ... en de zoveelste encore : Blackwell zette de beat in van Forever In My Life, maar tot ieders verbazing verscheen Prince ten tonele met een basgitaar. Ook op dat instrument trekt hij uitstekend zijn streng. Toen dit nummer jam-gewijs uitmondde in een basduel met bassiste Ida Nielsen, vergat je gewoonweg dat je in een klein arena-concert zat. Het had net zo goed één van die befaamde aftershows van de meester in een kleine zaal kunnen zijn. Zoveel spelplezier en zinderende improvisatie, mijlenver verwijderd van een minutieus ingestudeerde hitshow. Na dit duel plezierde Prince opnieuw de voorste rijen door ook de basgitaar in het publiek te gooien. "Okay, I will let you touch it." Opnieuw interventie van de roadies, terwijl tot besluit nog het vinnige Baby I'm A Star in gang werd gestampt.

De zaallichten floepten aan en de meeste mensen konden niet geloven dat na deze rollercoaster de band voor de -tigste keer zou terugkomen. Maar na enkele minuten wachten - met al flink wat lege plekken op de tribunes en de zaallichten nog steeds aan - verschenen Prince en de zijnen alsnog. Tijdens "Stratus" etaleerde Prince zich bijna als Jimi Hendrix. Een zeer rauwe en fysieke gitaarjam waarbij Prince ook nog langs de neus weg zijn band voorstelde. "Real music from real people !" riep Prince nog bij wijze van allerlaatste afscheid, om daarna - na ruim twee uur en drie kwartier ! - definitief het podium te verlaten. Hij spuwde deze laatste kreet bijna venijnig uit, als wou hij zich distantiëren van zijn collega's/popgrootheden, die er bij hun mega-tournees genoegen mee nemen om een professioneel gedrilde hitmachine annex geldmachine te serveren. De speelvreugde, de solo's, de improvisaties en jams : ze maakten dit concert tot een topper zonder weerga.

Ook nog een woordje van respect voor Selah Sue, die amper enkele uren voor het concert te horen kreeg dat ze het voorprogramma mocht verzorgen. Als je achteraf leest dat ze na haar concert door Prince werd uitgenodigd om gedurende een half uurtje een relaxte babbel met hem te slaan in diens kleedkamer over het wel en wee in de muziekbizz, dan weet je het wel : de man is geen freak of zonderling, maar in de eerste plaats een muzikant in elke vezel van zijn korte lijf. En gelukkig voor ons stond er vanavond geen maat op die dik anderhalve meter vezels uit Minneapolis.


Setlist :
Controversy --> Sexy Dancer / Le Freak --> Controversy - Uptown - Raspberry Beret - Cream - Cool - Let's Work - U Got The Look - Free --> Pearls B4 The Swine --> Love... Thy Will Be Done - Shhh - She Is Always In My Hair - Let's Go Crazy - Delirious - 1999 - Purple Rain - Kiss - Sometimes It Snows In April - Dreamer - Dance Disco Heat - I Feel For You - Love Bizarre - Peach - The Love We Make - Forever In My Life - Baby I'm A Star - Stratus

Geen opmerkingen: