Buffalo Tom (AB - 06.03.2011)

In this day and age naar een concert van Buffalo Tom gaan, is vooral een oefening in melancholisch over de schouder kijken naar de jonge dagen van weleer. Voor mezelf was het bijvoorbeeld best confronterend om vast te stellen dat het bijna twintig jaar geleden is dat ik dit trio uit Boston, Massachusetss voor het eerst aan het werk zag. En zo zal het wel met de meeste dertigers en veertigers vergaan zijn die vandaag waren opgedaagd om opnieuw hun gevoelige snaar te laten betokkelen door Bill Janovitz & Co.

Er vielen vandaag geen verrassingen te rapen. Maar niemand die daar een zier om gaf. Natuurlijk was het uitkijken naar de songs uit het nieuwe album "Skins" (waarvan de albumtitel een ode is aan drummer Tom Maginnis), maar het stond in de sterren geschreven dat ook deze nieuwe nummers perfect bereid zouden zijn conform het beproefde Buffalo-recept : al dan niet vinnige indie-pop met een melancholisch randje.

Voeg daar aan toe dat frontman Bill Janovitz en bassist Chris Colbourn beiden fijnbesnaarde heren zijn die gewiekst en intelligent uit de hoek kunnen komen, en alle ingrediënten zijn aanwezig voor een leuke trip down memory lane. De heren beseffen als geen ander dat ze met hun nieuwe materiaal niet het wiel heruitgevonden hebben en dat hun publiek vooral uit oudere fans bestaat die op een avondje als vandaag vooral gekomen zijn om over hun schouder te kijken naar het begin van de jaren '90. Deze zin voor zelfrelativering overgiet het concert met een verkwikkelijke toets en doet het gezapige (volgens Janovitz "the quietest big crowd I've ever seen") publiek - opvallend veel buikjes en kalende knikkers incluis - regelmatig grijnzen van ingehouden plezier.

Voor het overige volstaat het in feite om te refereren naar onderstaande setlist, die zich aandiende als een lange bloemlezing uit de carrière van dit trio. Van dieptepunten of een dip in de set was geen sprake en zoals verwacht leefden de nieuwe nummers in een perfecte symbiose met hun oudere en meer illustere voorgangers. Ik onthoud vooral een zeer aangrijpende versie van Larry en een nummer als Tangerine laat natuurlijk niemand onbetuigd. Tot slot dient nog een opmerkelijk dankwoordje vermeld te worden : aan het begin van de bisronde werd boekingsagent Peter Verstraelen uitdrukkelijk bedankt voor de goede samenwerking gedurende vele jaren.


Setlist:
1. Velvet Roof
2. Summer
3. Down
4. Rachael
5. Guilty Girls
6. Taillights Fade
7. Sodajerk
8. Late At Night
9. Treehouse
10. Larry
11. I'm Allowed
12. Arise, Watch
13. She's Not Your Thing
14. Your Stripes
15. Mineral
16. You'll Never Catch Him
17. Tangerine
-----
18. Don't Forget Me
19. CC And Dallas
20. Sunday Night
21. Age Of Consent (New Order Cover)
22. Sunflower Suit