Slayer (Effenaar - 12.07.2011)

In het besef dat Slayer toch een roemruchte metalband is die tot de big four behoort als het om thrash metal gaat (samen met Metallica, Megadeth en Anthrax), was het een tikje verwonderlijk dat de Effenaar niet compleet uitverkocht geraakte. Des te meer omdat de vernieuwde Eindhovense muziektempel dé plaats bij uitstek was om de helden eens van naderbij te bekijken in een ietwat 'intiemere' setting i.p.v. op de grotere (festival)podia die Slayer normaliter bestijgt.

Het was geweten dat gitarist Jeff Hanneman - nog herstellende van een infectie - tijdelijk vervangen wordt door Gary Holt (van Exodus). En ook zanger en bassist Tom Araya heeft ervaring met lichamelijke euvels want bij hem werd vorig jaar een stuk titanium in zijn nek geplaatst. De heren worden er natuurlijk niet jonger op en gelet op het feit dat de band er naar 't schijnt de laatste jaren op een podium wel eens ongeïnspireerd wilde bijstaan, was het toch met een klein ei in de broek dat we naar dit concert toogden.

De vrees was gelukkig ongegrond. Van bij de eerste seconde werd een perfecte thrash-trein op de rails geplaatst. Headbangen is er voor Araya niet meer bij maar zijn kenschetsende grijns maakte veel goed. Hij was goed bij stem en werkte zich - duidelijk genietend van de kleine setting - doorheen een zeer goed opgebouwde set, die afwisselend plukte uit ouder en nieuwer materiaal. Holt pingelde en soleerde voortreffelijk en toonde zich een uitstekend vervanger van Hanneman, wiens naam slechts af en toe vanuit het opgezweepte publiek gescandeerd werd. En het is bijna vanzelfsprekend om drummer Dave Lombardo te vernoemen, één van de beste rockdrummers ter wereld en vanavond bleek opnieuw waarom hij met zoveel lovende rock-epitheta ornantia bedeeld wordt. Het beest genaamd Kerry King vervolledigt het viertal. Diens sik begint trouwens steeds meer op een dik scheepstouw te lijken.

Zoals vermeld was de setlist mooi opgebouwd, met klassiekers zoals War Ensemble en Postmortem al vroeg in de set. De bisronde was bijna verzengend en de temperatuur in de Effenaar ging nog met een paar graden de hoogte in toen het Raining Blood-onweer losbarsste. Een strak gespeelde show van een uur en vijftig minuten die bijna geen enkel dipje kende en waarbij drie veteranen en één interimaris zich het Slayer-keurmerk op de borst mochten spelden.

Jammer dat het Nederlandse voorprogramma Pestilence een zeer matige respons van het publiek kreeg. Toegegeven, van de zanger werd ook mijn pis niet lauw, maar technisch was dit uitmuntend. Je moet ook wel een stukje kunnen pingelen als je in je instrumentarium twee achtsnarige gitaren en een zevensnarige basgitaar heb staan. Razendsnel vingerwerk dus (met een glansrol voor bassist Jeroen Paul Thesseling), dat haaks stond om de wat amechtige pogingen van zanger Patrck Mameli om met zijn smeuïge accent het tamme publiek wat op te jutten.


Setlist :

World Painted Blood (World Painted Blood, 2009)
Hate Worldwide (World Painted Blood, 2009)
War Ensemble (Seasons in the Abyss, 1990)
Postmortem (Reign in Blood, 1986)
Temptation (Seasons in the Abyss, 1990)
Dittohead (Divine Intervention, 1994)
Stain of Mind (Diabolus in Musica, 1998)
Disciple (God Hates Us All, 2001)
Bloodline (God Hates Us All, 2001)
Dead Skin Mask (Seasons in the Abyss, 1990)
Hallowed Point (Seasons in the Abyss, 1990)
The Antichrist (Show No Mercy, 1983)
Americon (World Painted Blood, 2009)
Payback (God Hates Us All, 2001)
Spirit in Black (Seasons in the Abyss, 1990)
Mandatory Suicide (South of Heaven, 1988)
Chemical Warfare (Haunting the Chapel (EP), 1984)
Ghosts of War (South of Heaven, 1988)
Silent Scream (South of Heaven, 1988)
Seasons in the Abyss (Seasons in the Abyss, 1990)
Snuff (World Painted Blood, 2009)
-----
South of Heaven (South of Heaven, 1988)
Raining Blood (Reign in Blood, 1986)
Black Magic (Show No Mercy, 1983)
Angel of Death (Reign in Blood, 1986)